Słońce świeci dla wszystkich

[andrew]

,, Panie,Ty leczysz złamanych 

       na duchu,, Ps. 147A 

 

słońce zaszło nagle 

ja taki... 

wszystko było u moich stóp 

 

z łatwością zdobywałem 

nie tylko góry

zbyteczne było ŚWIATŁO 

 

bawiłem się codziennością 

bez hamulców 

aż pewnego dnia świat się odwrócił 

zostałem sam 

 

wszystko stracilo urok 

życie jak podeptane kartony 

pochłonęła nicość 

 

i nagle... 

pojawiło się ŚWIATŁO 

nigdy go nie potrzebowałem 

a dziś 

dziś było zbawieniem 

Panie jesteś ŚWIATŁEM 

przejrzałem 

 

1.2024 andrew 

Niedziela, dzień Pański 

Edytowane 4 Lutego przez andrew (wyświetl historię edycji)

[Lahaj]

@andrew niektóre sformułowania podobają się 

np to

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ale ogólnie wiersz strasznie przewidywalny, dydaktycznie nieznośny, 

wymuszony i chyba neoficki.

Nie ma żadnego zaskoczenia, żadnego suspensu. Ot życie brałem jak chciałem aż mnie rozjebalo i ujrzałem nagle światło i od tej pory wiem co jest co. No sorry, to nie przedszkole, że uwierzymy jak leci.

 

[andrew]

@andrew

Pozdrawiam serdecznie, 

Miłej Niedzieli 

[andrew]

@Lahaj

Dziękuję za przeczytanie. 

Życie jak przedszkole, wszystko wiemy, a niestety... 

Ty zrozumiałeś przekaz, może inni także... 

Pozdrawiam serdecznie 

[Jacek_Suchowicz]

fakt troszkę dydaktyczny ale ok.

 

codzienność może być zabawką

i bawisz się bez zahamowań 

lecz los przekreśla życie łatwe

byś się na przszłość przygotował

:)

Edytowane 4 Lutego przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[EmiDr]

@andrew Piękny wiersz. Przejmujący i wzruszający.