wspomnienia wypuszczone ze słoików

[sisy89]

rozbite szkło nie przyniosło szczęścia

a jedynie pokaleczyło duszę

ze słoików ulotniły się wspomnienia

zakażając powietrze

wokół wszystko pachnie przeszłością

i wrześniowymi wieczorami

czar tamtych chwil nie osłabł

i wyjątkowo agresywnie wnikał w serce

znów zegar stanął

niepotrzebnie odkurzałam te stare półki

gdzie byliśmy tylko fotografią

kawałkiem papieru

i pluszowym misiem

 

życzyłabym sobie innego zakończenia

kiedy to nie musiałabym omijać pamiątek i miejsc

w obawie przed niechcianymi powrotami

nie potrzebowałabym ich

gdybyś był

 

dziś mam tylko kilka przedmiotów

i bolące tęsknoty

[duszka]

@sisy89 Tak, do niektórych wspomnień nie powinnismy chyba wracać, lecz je zdecydowanie pożegnać - jeśli konieczne, to powtarzając to pożegnanie za każdym razem, gdy się pojawią... Twój wiersz to subtelna, wzruszająca mowa uczuć. Serdecznie pozdrawiam :)

[sisy89]

@duszka No właśnie, niech wspomnienia zostaną tylko w wersach. Pięknie dziękuję i pozdrawiam :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Całość smutna, bo o pewnej tęsknocie za.. minionym.. ale były też 'wyrwy', jakieś punkty zapalne...

wers "tłustek"... zasugeruję... i wieczorami września.. Reszty nie ruszam.

Pozdrawiam.

[sisy89]

@Nata_Kruk Dziękuję za komentarz i sugestię, pozdrawiam serdecznie :)

[andrew]

@sisy89

... 

Nie latwo jest
układać mozaikę
życia dzień po dniu
nie są to klocki lego
gdzie wszystko
do siebie pasuje

 

zdarza się że
musimy ją składać
jak rozbity słoik 

jeśli udalo się kiedyś
komuś to zrobić
możemy tylko
pogratulować

... 

Pozdrawiam serdecznie, 

Miłego popołudnia 

[sisy89]

@andrew Dziękuję bardzo za czytanie i pozostawione słowa, pozdrawiam serdecznie :)