W stronę nieba

[Monia]

na portrecie twarz

lecą jej łzy

szarość emocje kruchym szkłem

zapach fetoru pęka bańka 

słychać tylko cichy trzask

 

zakryj oczy

uszy teraz zatkaj

amnezją obdarz spal tęczę moją

niebo wciąż takie same

odlatuję

jak anioł w jego stronę

 

z lądu perspektywy spójrz

macham ci

mimika pożegnalna

[Tectosmith]

Całkiem ciekawy wiersz. Spora możliwość interpretacji. Oczywiście zamysł zna jedynie autorka :-)

Pozdrawiam serdecznie :-)

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - podoba mi się owy ląd perspektyw - 

                                                                              Pozdr.serdecznie.

                                                                                     

[Monia]

@Tectosmith Bardzo ci dziękuję.Rzeczywiście racja jest tutaj spora możliwość interpretacji.Każdy znajdzie w tym utworze coś dla siebie pozdrawiam;)

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję bardzo.Pozdrawiam cię również ;)