Garmino kolaborant

[MIROSŁAW C.]

spotkałem w lustrze swoje odbicie
przeszłość nie daje schronienia

 

nietoperze jakby wyjęte wprost z ognia
krążą nad ogrodami sąsiadów
po czym toną
w różach pstrych astrach
i drobnych fiołkach

 

aromat tej nocy
i cisza z każdą mijającą minutą
coraz gęstsza to gorsze niż wojna

 

pod kropielnicą refleksy światła
migotają na powierzchni podłogi
wśród sterty nieużytecznych przedmiotów
ja niczym skamieniałe drzewo

 

chcę zmylić przyszłość

[wierszyki]

Nie oglądać się do tyłu, nie da się. Nawet, jeśli stwarza się pozory.

 

[Nata_Kruk]

@MIROSŁAW C. ... Mirek... od pierwszego do ostatniego słowa, tak. Wiersz z tych, jakie lubię.

 

ps, a da się.. zmylić przyszłość.?... ;)

 

 

Edytowane 13 Stycznia 2024 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[MIROSŁAW C.]

@et cetera @Nata_Kruk Nie jest ważne, kto kim się urodził, ale czym się stał!. W tej sytuacji, trudno oszukać przeznaczenie. 

Dziękuję za ślad, pozdrawiam.