Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Motyl

Gwynnbleid
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gwynnbleid

Gwynnbleid

Opublikowano
Opublikowano

Z głębi wysnuła się ochoczo larwa,
Śnieżnobiała wykształciła się jej barwa.

 

Blaskiem swym oślepiała jak z czeluści gwiazda,
czekała wieki na jedną możliwą okazje,
rzuciła dla marzeń wszystkie swoje pasje,
lecz los przewrotny sprawił, że wróciła do gniazda,
tak właśnie została zatracona jedna jedyna szansa.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Roma
      .

      Przez Roma · Opublikowano

      @Migrena dziękuję Jacku :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak :) @huzarc na tym, żeby to wybrzmiało, najbardziej mi zależało. Dziękuję :) @MIROSŁAW C. To ja dziękuję, bardzo :) @Waldemar_Talar_Talar bardzo mi miło, dziękuję :)
    • Roma
      gorzko gorzko

      Przez Roma · Opublikowano

      jest gorzko od śliny co z ust twoich spływa i gorzko i jeszcze   spluń bardziej na finał wyciumkaj do sucha języczek z uwagi i znów kogoś opluj na plecy z oddali   i niech się odwróci i niech się spuszczają (tak tylko dochodzą tak dopaminają)   nawódniaj i winiej im dalej tym lepiej?   niech chociaż przez chwilę półsłodko poklepie
    • Migrena
      konkurs

      Przez Migrena · Opublikowano

      @iwonaroma   krótko, celnie i prosto w serce! Cudownie, że ta intuicja nie potrzebuje znawców. Znakomity tekst :)  
    • Migrena
      Miłość z lata

      Przez Migrena · Opublikowano

      @viola arvensis Violu. nisko się pochylam - dziękuję :)  
    • yfgfd123
      Hosanna

      Przez yfgfd123 · Opublikowano

      "gdy zgiełkiem w nas głuszymy strach - wiedz chociaż, co widzimy w snach.   gdy nużą nas sprzeczności prawd, od uproszczenia umysł zbaw." S. Barańczak   skręcam w nowo wylane ulice we wspaniały Nowy Świat tu gasimy w nowych blokach horyzont wykuty ze ścian sąsiedzi płaszczą nos na szybie i ja zaglądam ludziom w okna świat sam mi się wlewa do mózgu a ja ten kielich chylę do dna idę po planach, skoroszytach jakiś piekielnych urbanistów znają każdy mój krok, tu ławeczka tu parada anarchistów chcą mój uśmiech, chcą mój grymas splunąć w publiczną spluwaczkę płacę podatek od życia i nic nie pragnę, nigdy marznę nie będę nad tym ubolewać szczęście to nic nad brak cierpienia prawdziwą sztuką nowoczesną została dziś sztuka rozproszenia dziękuję Ci Boże, żeś przykładem jak być nam dobrym władcą świata dziś zamiast puenty znów dziękuję dziękuję za Wielkiego Brata!  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...