Kulinarna śmierć wszechświat

[Marcin Sztelak]

 

Wszelkie prawa zastrzeżone

głęboko wyryte na podszewce.

Istnienia, obok hieroglifów dotyczących

sposobu użycia.

 

Kogo to obchodzi gdy nieboskłonami

wstrząsają torsje a gwiazdy zasnute

przypalonym tłuszczem.

 

Zgrzyta, wygłodniałe wilki żują

kamienie, węgielne i milowe,

bez różnicy.

Szczególnie w kwestii smaku.

 

Na rozdrożach umęczeni kucharze

składają w wiklinowych koszach

cukrzone głowy. Zbędna ofiara dla frasobliwych

drogowskazów.

 

 

W ostatnim skurczu wciąż kipi

gdzieś w okolicach środka galaktyki.

Nie ma komu zebrać szumowin,

tym bardziej zamieszać drewnianą łyżką.

 

Wszelkie prawa tracą ważność

wciąż mantrują przypaleni na złoto

podkuchenni. Lecz nikomu się nie chce

wykuć napisu na podszewce.

Nieistnienia, tuż obok czarnych

oczodołów brudnych garów.

Edytowane 4 Stycznia przez Marcin Sztelak (wyświetl historię edycji)

[Helvetica Standard]

@Marcin Sztelak Podoba mi się, jak operujesz interpunkcją. I ogólnie chce mi się czytać ten wiersz w kółko. Mam tylko wrażenie, że na początku powinno być „wszelkie” zamiast „wszelki”.

[Marcin Sztelak]

@Helvetica Standard Zjadło e, dziękuję.