Cwał

[xWhisky]

Cicha nadzieja zasiana w sercu.

Niczym wzrastający kwiat,

wysuwający się ku promieniom słońca.

Nic nie da użalanie ani rozpaczanie.

Choć w sercu gorycz i żal.

 Nowy dzień to nowy początek.

Nie ma końca drogi.

Jest tylko początek i szlak którym wodzimy Siebie nawzajem.

Trasa którą wytyczymy będzie nasza.

Wolność niczym wicher w grzywie 

Tę ten kopyt niesie uwolnienie

Na grzbiecie jego,

ukojenie od stresu.

Wszystko z rozpędem zlewa się w całość.

Jedno a zarazem dwoje.

 

 

 

Edytowane 1 Stycznia przez xWhisky (wyświetl historię edycji)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ta (pierwsza) część wiersza szczególnie do mnie przemówiła. Druga część - choć z piękną metaforą, mniej mnie przekonuje, może dlatego, że mam trudności z jej interpretacją. Pozdrawiam :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I tak trzymać.