I umarła

[Ewelina]

i umarła... bo miała umrzeć -

w ramionach moich i śmierci...

zmartwychwstanie nie przyjdzie za życia 

więc z nadzieją czekam

a czas się wlecze choć świat wciąż pędzi

 

w sercu pustka jak aplikacja w tle - 

pulsuje, zapomnieć nie pozwala

byłaś i kiedyś znów będziesz...

na pewno się spotkamy

lecz w innej czasoprzestrzeni 

 

 

 

Edytowane 1 Stycznia przez Ewelina (wyświetl historię edycji)

[Moona]

@Ewelina /pozwola/ literówka się wkradła

Intrygująca refleksja.

Pozdrawiam

[Tectosmith]

A to mnie zasmuciłaś troszkę. Bardzo ładny wiersz.

Pozdrawiam Noworocznie :-)

[Ewelina]

@Moona dziękuję, poprawiałam. Dziękuję za "luba" i komentarz.

Pozdrawiam :)

@Tectosmith nie chciałam zasmucić. Tyle osób zmarło w ostatnim czasie, o tylu śmierciach się dowiedziałam, że taka mnie naszła refleksja i taki wiersz powstał...

Pozdrawiam już w 2024 roku :)

[Gizel-la]

@Ewelina myśli osoby pogodzonej z bolesną rzeczywistością, bo...

taka kolej rzeczy:

coś się rodzi i umiera

 

z wyjątkiem nadziei

[Ewelina]

@Gizel-la tak... dokładnie. Pięknie to podsumowałaś, że już nie wspomnę jakże celnie. 

Pozdrawiam :)