klasztorek, gdzie i Wszyscy Święci

[kall]

Ostoja Cierpiących
Opoka Wiernych
mały-wielki Dom

pięknem modlitwy rozbrzmiewają
dzwony
ława ugina się od nadmiaru
intencji
delikatnie krążące słowa

Pod Twą Obronę

szept proszącego dziecka
o pomoc
przesuwane paciorki
zmartwień
litania ubolewań
chwaląc imię Twoje

Arko Przymierza
Bramo Niebieska

i mnich
spokojny
on nigdy nie krzyczy
ojciec

Twoje Grzechy zostały Ci odpuszczone
Idź w pokoju
Amen

[Nula Brzoskwinia]

pomysł ciekawy, gorzej z wykonaniem. trochę za dużo opisałaś,niektóre metafory ciekawe, niektóre trochę naciągane....takie 3+

[kall]

dziękuję Aniu za komentarz. cóż - 3+ też dobre ;)
mogłabyś mi wskazać mniej ciekawe metafory, wówczas mogłabym nad nimi popracować. wiersz wciąż konkursowy, aczkolwiek chciałam już dawno opisać klasztorek. jest to miejsce szczególne, ciepłe. takie małe wyciszenie... proponuję zajrzeć, jeśli kiedykolwiek będziesz we Włocławku ;)

Pozdrawiam
Kalina