Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jest taki pamięciowy wzór

pierogi ktoś lepi wytrwale

inteligentne ich kształty

formuje świątecznym czasem


 

sznurki przewiązuje wrażeń


 

a ty gdziekolwiek później

z kimkolwiek czy samotnie

farszu z grzybami cebulki

i podsmażanej kapusty


 

zapachu będziesz szukać


 

cokolwiek robiąc w święta

ustaniesz w dziwnej zadumie

choć tłuczesz się już długo

gdzieś po świecie przechadzasz


 

spotkacie się przy stole


 

myślami tęsknymi zasiądziesz

wyobrażając sobie nastrój

lepiącej się znów rozmowy

bo mimo różnych odległości


 

macie emocjonalne wiązanie

 

 

Wesołych Świąt życzę wszystkim :)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Szorstka jest Twoja riposta... No ok...

Wiesz, moje dziecko (stary koń) w tym roku spędza święta daleko ode mnie i tak sobie pomyślałam, że właściwie to odległość w tym przypadku nie istnieje. Stąd ten wiersz.

 

Dzięki za odwiedziny. Pozdrawiam :)

 

Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Natuskaa ... naukowcy kiedyś stwierdzili, że to właśnie zapachy zostają w naszej głowie do końca życia...

nawet tego wysłuuuużonego. Ja mam swoje, które przypominają mi niektóre spotkania rodzinne... :)

Fajnie to opisałaś.

Pozdrawiam już z Nowym Rokiem.... zdrowia życzę.!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zapachy są bardzo ważne, dzięki nim można się przenosić w czasie do zupełnie innych miejsc i to jest magiczne, ale zauważ, że ciężko sobie przypomnieć jakiś zapach tak z marszu, bez żadnego impulsu. 

 

Dziękuję. Tobie również życzę zdrówka no i samych wspaniałości :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na tym opiera się przecież numerologia.
    • Ten wiersz ma zapewne jakiegoś adresata, na którym, jak widać, nie zrobił wrażenia. W związku z tym wyruszył w świat w poszukiwaniu kogoś, kto ulituje się nad tą konającą duszą. Chodzi wśród ludzi jak ekshibicjonista, pokazuje swoje cierpienie, agonię, rozpacz - i dziwi się, że każdy odwraca wzrok z zażenowaniem lubi odsuwa się dyskretnie. Może lepiej byłoby zmienić perspektywę pisania, i w centrum umieścić świat, a nie siebie, to wtedy wiersz znajdzie punkty styczne z wrażliwością czytelnika, który też przecież ogląda i odczuwa ten sam świat. Ale może robi to  inaczej, i chętnie dowie się, co ma na ten temat do powiedzenia autor? Wtedy może i łatwiej znaleźć znajomych, przyjaciół...  
    • @Alicja_Wysocka Czymże jest płomień w Twojej wersji? Namiętnością? Czy może masz na myśli płomień czasu? Tak skróciłaś, że rozwidliłaś interpretację. Propozycja bardzo dobra, doceniam. PS. Trochę się gryzie z moją precyzyjną naturą.
    • Każdy kiedyś był młody i chciał wylatywać ponad poziomy. Z przeświadczeniem, że świat dzieli się na wtajemniczonych wieszczów i podłych, ograniczonych duchowo obcinaczy skrzydeł, którzy nigdy nie ogarną twórczej iluminacji. Wyobraźnia i wrażliwość to jest jedno skrzydło, na jakim frunie poezja, ale potrzebne jej jest jeszcze drugie -  język poetycki. Każdy tekst literacki (zasadniczo to każdy tekst) składa się z treści i formy.  Dojrzałe podejście do pisania polega na tym, że autor nie stara się skłócić treści z formą.  Można mieć wiele do przekazania światu, a forma powinna pełnić rolę służebną - czyli służyć do wyrażenia treści. Służyć, czyli nie zabijać, nie deformować, nie ośmieszać, nie lekceważyć. Sam traktuj swoje myśli i emocje z szacunkiem, a nie podawaj je czytelnikom w oprawie byle jakiej, rozmamłanej, koślawej, bo na to zwyczajnie nie zasługują.
    • Ja jestem dla ciebie zawsze, a gdzie dla mnie jesteś ty? Czemuż cię nie ma gdy wkraczają mgły? gdy wszystko milknie dookoła, a Ty wyraźnie słyszysz,  że moja dusza kona? czasem czuję się jak ćma, która jak głupia, ciągle do światła gna, myśli, że ją spotka coś miłego, że uchroni ją od złego, lecz to złudna nadzieja, w tych czasach ciężko znaleźć przyjaciela.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...