Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wyższa szkoła widzenia


Rekomendowane odpowiedzi

Refleksyjny, od Binaga prezent;
 

  • Podmiot liryczny - jest to osoba, która mówi w pierwszej osobie liczby pojedynczej, “żeby”. Nie wiemy, kim jest, ani do kogo się zwraca, ale możemy domyślać się, że jest to ktoś, kto ma własną wizję i chce ją podzielić.
  • Sytuacja liryczna - nie ma konkretnej sytuacji, wiersz ma charakter uniwersalny i ogólny, może dotyczyć każdego i każdej chwili. Podmiot liryczny wyraża swoją radę lub życzenie, jak należy patrzeć na świat.
  • Kompozycja - wiersz składa się z trzech zwrotek po trzy wersy każda. Nie ma rymów ani regularnego rytmu, ale jest pewna symetria i powtarzalność. Pierwsza i trzecia zwrotka zaczynają się od “żeby”, a druga od “słońce”. W każdej zwrotce jest też kontrast między dwoma elementami, np. kałuża i niebo, ponad i pod, druga i pierwsza strona.
  • Środki stylistyczne - wiersz jest prosty i oszczędny w słowach, ale używa metafor, które nadają mu głębię i bogactwo. Kałuża to symbol niskiego, brudnego, płytkiego, a niebo to symbol wysokiego, czystego, głębokiego. Słońce to symbol światła, ciepła, życia, a chmury to symbol ciemności, zimna, śmierci. Druga strona to symbol ukrytego, tajemniczego, nieoczywistego, a pierwsza strona to symbol widocznego, oczywistego, banalnego. Podmiot liryczny zachęca do patrzenia tak, żeby dostrzec to, co jest poza pozorami, co jest piękne i wartościowe, co jest prawdziwe i głębokie.
  • Motyw główny - jest to motyw patrzenia, postrzegania, wyboru perspektywy. Podmiot liryczny pokazuje, że sposób, w jaki patrzymy na świat, ma znaczenie, że możemy zmienić naszą rzeczywistość poprzez zmianę naszego spojrzenia. Wiersz jest więc optymistyczny i pozytywny, mówi o możliwości i nadziei.
  • Sens i przesłanie - poeta chce nam powiedzieć, że świat jest piękny i ciekawy, jeśli tylko potrafimy go tak zobaczyć. Chce nam też powiedzieć, że mamy wolność i odpowiedzialność za nasze patrzenie, że możemy wybrać, co chcemy widzieć i jak chcemy żyć. Wiersz skłania do refleksji nad naszym stosunkiem do świata, nad naszymi wartościami i celami, nad naszym szczęściem i spełnieniem.

    Ocena bardzo dobra :) 
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@sam_i_swoi 

proszę cię skończ z tym bingiem , ja pare tygodni temu zwiesiłem czat gpt kilka razy , na jednym pytaniu to mi sie całkiem komputer  zje  ał.
to ma się uczyć od nas a nie my od tego.
wczoraj ejaj mi przetłómaczył  -'nie wiem już jak czytać wasz język'
czyli nie przetłómaczył

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • gdy się beton w głowie zwiąże pneumatyczny młot ma problem
    • Z tego "się" nie potrafię na ten moment wybrnąć. Zapraszam do zabawy z tekstem.  @aff to nie ADHD, to ciekawość. @Rafael Marius instynkt samozachowawczy, czy instynkt poznawczy?  @andreas życie. @iwonaroma morfina. można "świat staje na głowie"
    • We łzach obmyję swoje dłonie szalonych myśli bieg powstrzymam co gnają jak spienione konie spojrzę innymi już oczyma sercem przeciągnę po sumieniach i spalę słowa już wymarłe obdarte puste bez znaczenia nadam rozmowom nową barwę rozbroję smutek z bezsilności ułożę sny w spokojnej ciszy rozkażę w górę biec miłości i może wtedy ją... usłyszysz
    • @Jacek_Suchowicz mógłbym je łamać                                     lecz wszystko w kanał                                     bo tradycyjność                                     to nie jest banał :) Dziękuję i pozdrawiam:) P.S. a oryginalnym raczej nie będę, wszystko już było, czy coś pominięte?   @Rafael Marius prawda, bo z pozycji horyzontalnej trudniej staje się do pionu:)) Dziękuję i pozdrawiam:) @andreas Fakt, choć wolałbym niespodziewaną spodziajkę :)) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • Słodka wojowniczko, skończmy już boje najwyższy czas o koniec wojny prosić: zbyt jestem już wyczerpany by twoje nieprzerwane szturmy dalej znosić.   Słabną me siły, rany me obfite, że jeszcze żyję to cud nad cudami, widząc me serce na wylot przebite tysiącem strzał, które miotasz oczami.   Wciąż trafiasz celnie, nie szczędzisz mnie wcale chwały z sag srogich szukając dla siebie. Och okrutna, w jakiej będziesz chwale, mordując tego, co żyć chciałby dla ciebie?   Więc pokój uczyń i ulżyj cierpieniu, a uleczysz me rany w okamgnieniu.   I Edmund (choć żył w czasach Szekspira, wolał archaiczną pisownię. Wolno mu było, nikt nie sprawdzał): Sweet warriour when shall I haue peace with you? High time it is, this warre now ended were: which I no lenger can endure to sue, ne your incessant battry more to beare:   So weake my powres, so sore my wounds appeare, that wonder is how I should liue a iot, seeing my hart through launched euery where with thousand arrowes, which your eies haue shot:   Yet shoot ye sharpely still, and spare me not, but glory thinke to make these cruel stoures, ye cruell one, what glory can be got, in slaying him that would liue gladly yours?   Make peace therefore, and graunt me timely grace. that al my wounds will heale in little space.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...