Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@GrumpyElf Tak. Ten wiersz już był. Nie przypominam sobie dyskusji pod nim. Ale ja też nie odzywam się ostatnio pod wierszami, więc jest to jak najbardziej zrozumiałe. Nie spodziewam się przychylności za takie postępowanie. Cisza jest też jest ok. 

 

Pozdrawiam ciepło 

 

 

Opublikowano

@GrumpyElf Dziękuję za refleksyjne pytanie. Jednak nie zgodzę się ze słowem "recycling", ponieważ odnosi się do (i tu cytuję za SJP) "proceu odzyskiwania z odpadów substancji, które mogą być powtórnie wykorzystane jako surowce..." A ja nie traktuję swoich wierszy jak odpady, ale jak kwiaty , kóre podlewam  nowymi przemyśleniami, nowym spojrzeniem.  Może nie są porywające, ale to mój czas, wartościowy czas. 

 

Popełniłem błąd, kasując utwory i związaną z nimi zawartość. 

Opublikowano

@Radosław Nie trzeba tego brać tak dosłownie, tego słowa używa się również powszechnie w odniesieniu do rzeczy i spraw, które wracają do obrotu. Nigdy nie zasugerowałabym, że Twoje wiersze to odpady. Myślę, że drążę temat właśnie dlatego, że bardzo sobie ceniłam Twoje celne i mądre formy, które zawsze wzbudzały ciekawe rozważania na tym forum. Teraz wracają, ale jakoś zniekształcone, te same a inne... Pytanie o motywację jest jak najbardziej szczere i bez podtekstów. Wciąż nie znam odpowiedzi, ale już nie będę pytać. Trzymaj się. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...