Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ku chwale japońskich stoczni i floty handlowej!

Marcin Tarnowski

Przez Marcin Tarnowski
w Wiersze gotowe

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marcin Tarnowski

Marcin Tarnowski

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Panom pseudo-liberałom znów się zdaje,

Że wiedzą już wszystko i cesarskim krajem,

Jak tylu innymi państwami na świecie,

Głupota z rozmachem rządziła jak dziecię, –

Stąd błąd inwestycji we flotę i stocznie,

Gdy tam zysk z elektroniki rokrocznie.

Wbrew panowie, „Nippon” dojrzyjcie na mapie:

Toż archipelag i woda wokół chlapie! =

By coś sprzedać, konieczność wozić to wodą, –

Hardware! (bo software powierzycie przewodom).

Nawet gdyby przewóz dać w obce ręce,

Trza by skupić na wyspie jednej, nie więcej,

Wsze branży fabryki, bo rozdzieli woda. =

Znów zależność! Lub, że teren trzęsień – szkoda,

Bo przemysł był, „Richter” i przemysłu nie ma.

Czy stoczniami wiedli w pole? – Ot, problemat:

Stawiano, że to o przemysł ciężki walka,

Gdy inne clou już szło jako niespodzianka...

 

Ilustracja: „Hakubasan Maru” (Statek Hakubasan), zbudowany bardzo dawno, bo w r. 1928, w stoczni Mitsui Bussan K. K., w mieście Tama na wyspie Honsiu. Miał jednostkę bliźniaczą „Hakonesan Maru”.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Marcin Tarnowski (wyświetl historię edycji)
1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy

  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Olgierd Jaksztas
      Puk puk

      Przez Olgierd Jaksztas · Opublikowano

      (to raczej demo bo nie mam metronomu, rytm słabo)   Dałem słowo nie publikować textów, ale sobie, czyli nie liczy się wobec doniosłości idei, które chcą żyć, a ich życiem jest rozprzestrzeń poprzez ludzi. O żywych słowach, zdaniach i całych czytach będzie jeßcze mowa.     "Puk puk, puk puk, zbudź się, tu wierßcz: Nie dzięcioł, nie, ani nie świerßcz; A owszem tak, ja w uchu gram, Przysiadam tu przysiadam tam... I tylko cisi słyszą pieśń Swej muszli; ja przybywam ześń! Nie wiersz, lecz wierßcz, I pierwszy to Dla ciebie: ty zrozumiesz go, Nikt inny. Myśl' zgiełk pędza prze Nas wierßcze, w uszach ducha grze Nie służy nikt, zasłużysz ty: My przyniesiemy wßystko – ci Myślisz, że skąd miód w uszach masz? Że znikąd? To ślad wierßczy – nasz. Ubrałem siebie w zwykły wiersz; Na brzmiłki zapiął em, czy wiesz? Tak zwą się zgodne guzy brzmień, By bawić dzieci budzić dzień. Przebranym ja przebranym ty... Duszy użyczyć pragniesz czy? Sam wierßczem latać tam i siam? Przysiadać tu przysiadać tam? Do ucha wpełzać, czarnie grać? Czarmienie nosić wolnym, ać? Bo ty jednego w sercu masz: Bo ty oś jesteś jeden z nasz..."     Dopowiedź: wierßcz tym różni się od świerßcza czym wiadomość od świadomości, czyli wiadomość można przekazać, świadomości nie; świerßcz zatem w innym utworze jest już tym samym co poeta, grajek. Wiersz to warstwa, wers. Wierßcz znaczyłby "ten ułożony warstwami", ale temat głębszy, bo wars(twa) to wór jak w otwór, zawór plus "s", z "t" mamy "wrota" "powrót" "wiercić" itp. Wiersza to również sieć na ryby w kształcie leja.    "OŚ" w texcie umießczono zamiast "już" ze względów iloczasowych (ż wymawiało by się długo), ale narzuciło się nieodparcie: potem napiszę o tym, dla siebie by zrozumieć, bo to i tak jest dla przyszłych pokoleń :D  
    • Leszczym
      Łucznicy

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Amber walka jest wszędzie i zawsze, przykro mi, ale tak już jest. Ale walczyć można z klasą i widowiskowo albo walić bez opamiętania gdzieś poniżej pasa ://
    • Amber
      Łucznicy

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym Jeżeli walka to fechtunek, jest widowiskowy:)) Pozdrawiam.
    • Marek.zak1
      Poukładać przeszłość

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Bywa i to często, ale jak mawiał niezapomniany Kazimierz Górski, dopóki piłka w grze. Pozdrawiam.
    • Quidem.art
      Dwie strony progu

      Przez Quidem.art · Opublikowano

      W świecie groteski, to tuż za progiem, Budują piękną donikąd drogę.  O pustce mówią, że jest pełna rzeczy, Lekarstwo truje, trucizna leczy. Mądrość głoduje, prawda cicho krwawi, Głupota zabawą miliony bawi. Szkoły są piętnem zbędnej tortury,  z kwiatów i słodyczy - kajdany i mury. W tym tyglu z lodu miłość nędzą płonie, By ślepców zachwycić światłem swej agonii. Jedynie ona, trwając choć przez chwilę,  Ma sensu tyle, że aż się wahałem,  Po której stronie progu ja sam stałem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...