Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@duszka Dobry wiersz, przywołuje opamiętanie i wiarę, że lęk podobnie jak ból,

 

nie zawsze musi być czymś negatywnym.

 

Trochę nie zgodzę się z moim przedmówcą i zamianą ‘mnie’ na ‘mi’.

 

Wszystko wyjaśnia bowiem drugi wers:

 

i zostaję w tyle”, co daje wskazówkę, że to życie jest jakby odrębnym bytem,

 

a więc mija w tym przypadku właśnie „mnie”. Ale nie mnie rozstrzygać,

 

bo to już kwestia własnego subiektywnego odbioru czytelnika.

 

Pozdrawiam.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jakbyś nie tylko wiersz, ale także we mnie czytał :) Właśnie te dwa miejsca nie dawały mi do końca spokoju. Wybrałam "mnie", bo chodziło mi o wyprzedzenie, czy ominięcie "mnie" przez życie i zdawałam sobie sprawę, że "mija" może kojarzyć sie z prze-mijaniem... Ale zdecydowałam jednak zaryzykowac tą "irytację".

Podobnie z "nie". Poczatkowo nie było go w wierszu, ale potem zachciało mi sie dac tą odpowiedź - moja osobistą, licząc się z tym, ze czytelnik może mieć inną. I szanuję to. Jedna i druga mozliwość jest dla mnie dobra, a więc wiersz mógłby być w dwóch wersjach. Dziękuję Ci za zwrócenie mi na to uwagi i budujące słowa. Jedno i drugie doceniam :)

Cieszy mnie Twoja interpretacja i potwierdzenie mojego zamysłu - dziekuję Ci za nie :) Ale i subiektywny odbiór czytelnika dopuszczam i przewiduję, bo lubię "dawać" tą wolność. Pozdrawiam :)

@Monia Dziękuję Ci i miłego wieczoru :)

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...I jest też "po coś" - jesli nie "przerasta" swojego znaczenia... To trudne dla mnie i chyba nie tylko dla mnie. Dlatego powstał ten wiersz. Dziękuję Ci.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Domyślam sie, co masz na myśli i zgadzam się - jest pewien aspekt lęku, pewien jego rodzaj i pewne działanie, które są jakby nam i naszemu życiu" potrzebne. Czyli ten "właściwy" lęk. To spróbowałam zasygnalizować w moim wierszu. Dziękuję Ci i pozdrawiam :)

@Leszczym Dziękuję Ci :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A więc i Ty to znasz - to dobrze :) Chociaż ten lęk nie wydaje się dobry, czy "miły". Ale jednak czemuś dobremu służy. Dla mnie to chyba odrobina "sztuki życia". Dziękuje Ci za refleksję i pozytywny odbiór :) Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...