Obłęd

[Marcin Sztelak]

Wciąż widzę światło

po czarnej stronie snu,

gdzie zamieszkałem

pewnego bezsłonecznego dnia.

 

Tuż po tym gdy pojąłem,

że prawdziwe wiersze

rodzą się w ziemi

albo w ulewnym deszczu.

 

Zresztą na wszystkich kartkach

zabrakło już miejsca,

robią z nich tabletki, duże,

zmiennokształtne.

 

Uciekam przed nimi, bezskutecznie,

są w każdym słowie i geście.

Nawet kiedy milczę,

unieruchomiony w pościeli, nieczystej.

 

Już się nie wyrwę,

może na pożegnanie wydrapię imię,

nieswoje, w miękkiej glinie.

Którą podobno jestem.

 

Wciąż widzę ciemność,

po jasnej stronie nocy na stałe

zamkniętej wewnątrz oczu.

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobry wiersz A tym fragmentem przypomniałeś mi trochę ten numer, czyli KOMBINAT:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Pozdrawiam.

[kwintesencja]

@Marcin Sztelak bardzo to dobre!

[Marcin Sztelak]

@Marcin Sztelak faktycznie, jeśli chodzi o Kombinat, nie wyrwę się. Dziękuję wszystkim za czytanie.