Wiersz na pierwszy dzień wiosny

[Rafał_Leniar]

Dzieci topią kukłę w rzece,
Nie za dobrze wiedzą, kim jest
Ta szmaciana, brzydka pani,
Obleczona w szmaty słoma.

Ogień z wodą łączą w ten dzień,
Żegnać zimę, wiosnę witać
Zaczynają, by z tradycji
Zadość choćby tak się stała.

 

Zima trwała dla narodu,
I zamarzły dawne bóstwa,
Teraz ich brzask, roztapia się
Lód, którym to obleczone.

 

Ze śmiesznej, podstarzałej kukły,
Wylatuje rymowanka,
Nuci dziewczynka bez wianka,
Rymów kilku kształt wypukły:

 

To ja, Marzanna,
Zimowa Panna,
Gwiazda Zaranna,
Zorza poranna.

Edytowane 19 Listopada 2023 przez Rafał_Leniar (wyświetl historię edycji)

[Tectosmith]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Drobny błąd.

Pozdrawiam.

[Rafał_Leniar]

Akurat chciałem go popełnić, ale mogę to zmienić.

 

Dziękuję

[violetta]

Bardzo ładne, postarałeś się:)