Zima na szkle

[Radosław]

Spoglądam w niebo

i świat od razu staje się lżejszy.

Płatki z czułością bielą powietrze.

 

A w głębi planu żywy ze szczęścia chłopiec

wciąga pod górę drewniane sanki.

 

 

 

 

 

 

[duszka]

@Radosław Piekny początkowy trójwers. W następującym po nim dwuwersie trochę "uwiera" mnie sformułowanie "żywy ze szczęścia" - jakoś nie potrafie tego zobaczyć i poczuć. Pozdrawiam :)

[Radosław]

Dziękuję. Dzieci jak są szczęśliwe często okazują to swoim ciałem, ruchem. 

[violetta]

Piękny widok:)

[viola arvensis]

@Radosław tak, zdecydowanie za mało patrzymy w górę, wspominamy piękne chwile. Miła miniaturka :)

[Radosław]

@violetta Dziękuję. 

[Deonix_]

Ładny tytuł, ładny obrazek :)

Ale podpinam się pod komentarz Duszki, też mnie to zdziwiło.

Osobiście wolałabym "ożywiony szczęściem", albo coś w ten deseń.

 

Ale to oczywiście Twój wiersz i jeśli czujesz,

że ten fragment poprawnie wyraża Twoją myśl, to ok ;)

 

Pozdrawiam :)

 

Deo

[Nata_Kruk]

Krótko, ale treściwie.. mnie akurat to.. "żywy ze szczęścia".. nie wadzi, jest dobrze.

Pozdrawiam.

[andrew]

@Radosław @Radosław

Ładnie, 

Blisko życia. 

Pozdrawiam serdecznie, 

Miłego popołudnia 

[Radosław]

@Deonix_ w sumie można po prostu " żywy chłopiec". 

[Deonix_]

@Radosław

Hmmm, może i tak... ale nie musisz słuchać mojego marudzenia,

może póki co nie ruszaj, przyzwyczaiłam się chyba ;)

[Radosław]

@Nata_Kruk Dziękuję Nato. Pomyślę jeszcze ;) 

 

Pozdrawiam 

@andrew Dziękuję za dobre słowo. 

 

Pozdrawiam. 

[kwintesencja]

@Radosław ten wiersz jest jak głęboki oddech (albo bardziej westchnienie), napełnia spokojem :) pozdrawiam

[Radosław]

@kwintesencja Bardzo się cieszę z takiego odbioru. To bardzo miłe i poruszające. 

 

Dziękuję.