Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Panie Boże Bogów
zasado galaktyk
komet i planet
słoneczny, wietrze

 

Ty co sny układasz
w nową siłę, energię
Ty co mnie spowiadasz
gdy błądzić znowu będę

 

Ty co ze mną rozmawiasz
jedynie skojarzeń znakami
Ty co we mnie dostrzegasz
porażkę, a w niej dynamit

 

Tyś Anioła Stróża
postawił, pomiędzy dniami
bym serca odnalazł podnóże
i raczył się: słów barwami

 

Ty, jesteś w sercu każdego
i w każdym masz inną postać
imiona Twe w wiarach różne

 

Pozwól nam pychę obśmiać

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez FaLCorneL (wyświetl historię edycji)
  • FaLcorN zmienił(a) tytuł na Porażki dynamit
Opublikowano

@FaLCorneL I kolejny tekst o bogach. Nie wnikam już o których bo zakładam, że i sam autor nie do końca wie czy posiłkuje się biblią, czy też własnymi wymysłami.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po pierwsze to mów za siebie. We mnie na pewno nie ma Twojego boga.

A po drugie obśmiewanie pychy kłóci się z naukami Jezusa o miłości. Domyślam się więc, że piszesz jednak o innym bogu. Powiesz którym?

Pozdrawiam.

Opublikowano

@Tectosmith

myślałem, że czytasz uważnie :-)

mój Bóg to: zasada galaktyk, komet i planet, słoneczny-wiatr

i nie gryzie się to ani z Jezusem Chrystusem, ani z żadnym innym przedstawicielem boskości lub nazewnictwem

religia to szukanie głębi i sensu

jednoczesny skok w interpretacje

 

pozdrawiam wojowniku

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J Łyna Dopiszę- myślę że nie przetrwa, bo nawet historii nie znają jej mieszkańcy- jak powielane stereotypy. To smutne, ale tak sądzę
    • @Berenika97 Przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Twoje opowiadanie „Dwa światy” ma w sobie coś z cichego pomostu między przeszłością a teraźniejszością - prowadzonego mądrą ręką nauczycielki historii, ale też sercem osoby wrażliwej. Widać w nim nie tylko Twoją wiedzę, ale i intuicję. Pięknie uchwyciłaś moment, w którym prywatne spotyka się z historycznym. Bardzo podoba mi się zabieg dwóch perspektyw: Moniki i Wolfganga. To dwa spojrzenia nie tylko z różnych krajów, ale też z różnych emocji. Ona - nieco zakompleksiona, ale otwarta, z własnym dziedzictwem wojennym. On - wycofany, trochę zaskoczony Polską, ale niesie swoje rodzinne brzemię i widać, że to nie jest dla niego wycieczka turystyczna, tylko wewnętrzna podróż. Piękne jest też to, że ich spotkanie nie jest ani banalnym „romansem”, ani naiwną próbą pojednania - tylko delikatnym zetknięciem dwóch światów, które nie znają się do końca, ale już nie są sobie obce. Dialogi są bardzo naturalne, a opisy sytuacyjne i psychologiczne, subtelne. Czuć w nich tło historii, ale nie są nim przytłoczone. To ogromna zaleta. Wielkie brawa, czekam na kolejną część. I bardzo dziękuję Ci za tę opowieść.
    • Wzruszające strofy i Warmii, której dzisiaj takiej już nie ma.Ale dzięki twojej Poezji przetrwa i oby tak się stało . @Maciek.J Wzruszające strofy i Warmii, której dzisiaj takiej już nie ma.Ale dzięki twojej Poezji przetrwa i oby tak się stało . Czy ten piękny obraz w twoim awatarze to Łyna czy Limajno ?
    • Kupują (modele) szkieletów ludzkich.  
    • @janofor bardzo ciekawie piszesz, wiersz ma w sobie tajemnicę, melancholię i żal. może dla tego Anioła jest jeszcze nadzieja?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...