Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy jesteś przy mnie wszelkie bóle, żale,

znikają bez śladu w uczuć nawale.

Gdy widzę Ciebie, muzą mi się stajesz,

tak płochą i lotną inspiracje dajesz.

Gdy słucham jak mówisz, rozpływam się cały,

a świat i jego problemy zdaje się taki mały...

 

A jednak mimo tego miłosnego uniesienia,

nie mogę się wyzbyć natrętnego wrażenia,

że ty nie dla mnie - ja nie dla ciebie stworzony,

że pokazując Ci ten wiersz zostanę gorzko wykpiony.

Choć w snach często i namiętnie Ciebie całuje,

na jawie ten jeden raz życia nam zrujnuje:

ty przyjaciela chciałaś znaleźć szczerego,

ja tobie dać kochanka romantycznego...

 

Śpij, śpij serce moje skruszone,

przez jej "przyjaciółmi" zranione.

Śpij, a na anioła tego bądź głuche,

bo jesteś ty serce tak niewybaczalnie kruche...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andreas Dziękuję, Andreasie. Pozdrawiam  @Alicja_Wysocka Koty to mega fajny temat. Mam jeden rozmruczany egzemplarz w domu

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miło mi że się spodobało  - dzięki za fajny komentarz -                                                                                                             Pzdr. Witaj - ano musi  - brzmi poetycko - dzięki że zajrzałeś -                                                                                                       Pzdr.                                                                                            @Rafael Marius - @sisy89 - dziękuje - 
    • Jako facet mam pewno bardziej konkretną percepcję i tę podmokłość, aluwialność widzę np. w lesie namorzynowym. Jeśli człowiek wraca do natury, to czemu już nie rozumie wilków? (ciekawość, nie czepliwość) Popatrzywszy na toposy literackie (choćby porzucone dzieci wychowane przez wilki), sądzę, że mogłoby być odwrotnie (odnalezienie na powrót dzikości w sobie).  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Na tym polega zresztą poezja. Do wytłumaczenia jak najbardziej za pomocą narzędzi semiologicznych tylko nie chcę się już nadmiernie wymądrzać. Ale to rzadko uświadomiona i wykorzystywana umiejętność, którą widać w Twoim pisaniu.  
    • ładnie, ale co na to Liga Ochrony  Przyrody wolę nie myśleć:))))   tę strzałę w sercu w korze wyrytą choć ja w jej sercu zawsze tkwić wolę na końcu świata wszyscy ją słyszą kiedy oznajmia grande amore   na nic złudzenia że będziesz dębem ale duchowym jej opiekunem w jej ziemskim życiu pomagał będziesz grande amore najlepiej umie :))))
    • @Alicja_Wysocka Możesz nie wierzyć, jeszcze lepiej, ale lubię bardzo :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...