-
Ostatnio w Warsztacie
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 28 odpowiedzi
- 468 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 937 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 413 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 616 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 504 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Claire · Opublikowano
letnie rozgrzane noce przetykane szeptami w ciemności aksamitne niebo nad głową z garścią gwiazd rozrzuconych niedbale jak cekiny migocą z oddali przeglądając się w neonach miasta są błyszczące jak twoje oczy kiedy patrzysz na mnie z uśmiechem rozmarzona światłem księżyca drżę gdy usta muskają skórę wilgoć wargi chłodzi i grzeje czasem ścina krew w błękit lodu albo żarem różowi skórę bezszelestnie przykrywasz dłonią małą szramę tuż przy nadgarstku palce lekkie jak puch gołębi przysiadają na niej jak ważki otulona ciemnością nocy spadam w otchłań ukrytych pragnień letnie sierpniowe noce przetykane rozgrzaną ciemnością /z Tobą aż do końca.../ -
Przez TylkoJestemOna · Opublikowano
kiedy otrzymałam bukiet niezapominajek najpierw z radością szepnęłam - niech żyje poczta kwiatowa ale zaraz potem się zawahałam bo wraz z nim ktoś dołączył bilecik z czerwonym napisem "doczekasz się mnie_niebawem" i dla mnie zabrzmiało to trochę jak...groźba? po zastanowieniu uznałam, że i kwiaty i note najsłuszniej będzie zniszczyć ale moją uwagę przykuła mała czcionka koloru różowej (lubię to!) landrynki o krótkiej treści: "sprawdź, czy warto" a pod nią wydrukowany kod QR - to już mnie uspokoiło, jakaś reklama uwspółcześniona ulotka przyznam, że nawet zainteresowała mnie taka rzecz przyłożyłam więc telefon i wyskoczyła grafika kwieciste nibytwarze każda podpisana męskim imieniem wszystkich było dokładnie 12 obejrzane sprawdziłam - numer i imię mają znaczenie (!) arcy-już-ciekawa dotarłam do tekstu "jakie kwiaty dostałaś? przelicz litery On na ciebie czeka dopasuj, przetestuj" szybko obliczyłam - niemożliwe! ktoś sobie robi żarty; oj, to kiepskie! już miałam zamknąć apkę, kiedy ekran zaczął mrugać i pojawił się On____o ja cię kręcę! no serio Ten On - facet marzeń! błękitne oczy (moja odwieczna słabość) uśmiech jak z plakatu i włosy czaaaarne - rety, aż mi się serducho rozbujało a On? zniknął równie szybko, jak się pokazał! przewinęłam każde zdjęcie nie było Go! gorączkowo sunąc palcem po ekranie pytałam: - ej, co się z tobą stało?? gdzie jesteś?? zeszłam i do samego końca strony a tam kręciło się spiralnie: "jeżeli liter było więcej__ zjedz bukiet, potem głośno wypowiedz kwiacianą nazwę a On się pojawi" coooo? aż kilka razy zamknęłam i otworzyłam oczy co to w ogóle za zabawy?? odłożyłam telefon, zrobiłam sobie cappuccino wykluczone! no raczej!! a w myślach pojawił się_Ten On zjeść bukiet?? phi, cóż za bzdurny pomysł?! łypnęłam na wiązankę ...decyzja przyszła z chwilą dobra, wiem, że to przegięcie ale...te niebieskie oczy!! (jeszcze tylko dopytałam w google czy to roślina trująca) i tak, chociaż to zabrzmi głupiośmiesznie, naprawdę zjadłam te kwiaty i głośno rzuciłam w kierunku smartfona: niezapominajki! no i czekałam, poważnie, czekałam na co? sama dziś nie wiem może na dzwonek do drzwi? może na to że On z telefonu wypełznie? (przyznaj się: też na to po cichu liczyłeś/liczyłaś?) minął kwadrans, pół godziny, godzina nie stało się absolutnie NIC z wolna uświadomiłam jednak sobie w jaki absurd uwierzyłam! sam bukiet, jakaś aplikacja, reklama - i Jego obraz wystarczył _ __ tylko po co i dlaczego akurat do mnie i kto to do diabła wysłał?! i zaraz wspomniała mi się jedna rozmowa... z dobrych kilka miesięcy temu znajomy informatyk stwierdził że jeśli się znajdzie dobrego wabika ludzie w sieci okazują się bardziej naiwni niż 4letnie dzieci bo poczucie "anonimowości" i "kierowania" tak bardzo ogłupia, że wszystko się łyka a manipulacja drugą osobą z odległości jest obecnie wręcz banalna do wykonania i on sam jest w stanie przekonać każdego! do totalnie nielogicznej czynności używając jedynie wirtualnych narzędzi i nagle gorzka ślina podeszła mi do gardła bo przypomniałam sobie co i JAK wycedziłam w odpowiedzi: "JA wiem dobrze czym jest manipulacja i już też nie przesadzaj bo JA na ten przykład mam swój rozum i MNIE i MOJEJ inteligencji nie obrażaj!" po tych słowach tylko się uśmiechnął i zmieniliśmy temat, więc zapomniałam... *** wieczorem tamtego dnia przyszła wiadomość oczywiście - od niego!: "jak smakują niezapominajki?" cóż, domyśl się co na to odpisałam - nie wszystko powtarzać wypada, lecz podpowiem zaczyna się na s... a kończy na ...alaj ale, ale ważny jest morał, bo jest i morał tej historii: warto mieć świadomość jak działa i jaką siłę sprawczą ma wirtualna manipulacja i choćby po to żeby nie dać zrobić z siebie idioty/tki nie zjadać tego "kwiatka" *** Pst. co roku od męża otrzymuję bukiet niezapominajek z bilecikiem i napisem (oczywiście w kolorze różowym) "a jednak się doczekałem" rozumiem, doceniam a moje serce wciąż porusza Ten Jego uśmiech i czysty błękit pewnego spojrzeniaZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Migrena · Opublikowano
@Naram-sin starałem się uchwycić tę wędrówkę w czasie i przestrzeni w surowy i prosty sposób. Bez metafor i specjalnych przegięć. Wyszło jak wyszło :) To Ty najlepiej to ocenisz :) Gdybym przywołał słowa z filmu " między wierszami" to napisałbym tak : starałem się pisać tak, jakbym tam był. To tyle. Dziękuję. @Robert Witold Gorzkowski Kiedyś miałem dom w lesie i jednych jedynych sąsiadów. Mieli konia. Wielkiego, potężnego perszerona. Na imię miał Adolf. Ile ja się na nim najeździłem ? Na oklep. Po lasach, polach i płyciznach Pilicy. Dawałem im co miesiąc po cztery stówy. Bo koń potężny to i potrzeby potężne. Nie chcę nawet myśleć co się z nim stało kiedy sprzedałem swoje ranczo. Ale wspomnienia zostały. Dzięki Robert. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Robert Witold GorzkowskiŚwietnie się czyta - chce się dowiedzieć jeszcze więcej o tym draniu - a tu takie ...zaskoczenie! Naprawdę zaskakujący i rewelacyjny! -
Przez violetta · Opublikowano
Takie były czasy, zwierzęta razem z ludźmi ciężko pracowali. Moi dziadkowie mieli konie do prac w polu i do jeżdżenia. Koń musiał ciągnąć wóz, maszyny, ludzi. Ludzie mieli wielki pożytek. Ja się wychowałam przy koniach, wielokrotnie się ich bałam, gdy szłam do szkoły, a padły się na łące i często uciekały na ulice.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się