Głos

[niepoetka]

Nie myśl, że milczę

gdy w ciszy siedzę,

gdy me gardło słów nie wypuszcza.

 

Mam głos w sobie,

który nigdy nie milknie,

czasem zdarzy się mu krzyczeć,

czasem czule szepnie do mnie,

a czasem zbyt ciężki się staje.

 

Nie myśl, że walk krwawych nie prowadzę

bo ran mych dostrzec nie umiesz,

a oczy me przecie  błyszczą ciągle.

 

Jednak noc zdziera maski wszystkie,

groza myśli wypełnia,

każda niechciana historia powraca bez zgody,

a każde słowo ostre, staje się mantrą.

 

To tylko ja i noc walk krwawych,

to tylko oczy pełne wody,

to tylko krzyk zbyt głośny.

 

To tylko mrok,

w którym wszystko się kryje,

i wszystko wychodzi na wierzch.

 

Lecz gdy słońce powstanie,

teatr ponownie zostanie otwarty,

a ty nie będziesz widział nic prócz oczu błyszczących.

[Rafael Marius]

@niepoetka

Noc gra w otwarte karty.

Tak jest najcudniej, nawet gdy strachy wychodzą na jaw.

Wystarczy im zajrzeć w oczy, a uciekną.

To straszne tchórze.

 

 

Edytowane 21 Października 2023 przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)