Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nic

Abyss

Przez Abyss
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/222832-nic/

Rekomendowane odpowiedzi

Abyss

Abyss

Opublikowano
Opublikowano

Nic nie zostało w zgliszczach martwego morza

Już nie widzę jak mieni się rozświetla zorza

Została pustka a w niej cierpienie rozmyte

Bo ono jest jak naczynie niespójne rozbite

 

Świat jest tylko snem czy sen światem?

I szukam w nim ciebie ty jesteś kwiatem

Jesteś moim promienistym obłokiem

Gdzie znajduje schronienie pogodzony z wyrokiem

 

Wieszcza wyroczni o losie własnym i braku

Rozpływam się w tym bezlitosnym wraku

Pragnę choć namiastki ciebie 

Widzę wszystek twoich utrapień na czarnym niebie

 

Wydajesz się być mną a ja tobą 

Jesteś dla mnie jak powietrzem mową 

Może to złudzenie iluzja już niegdyś stworzona

w moich myślach spokój ciemność wykorzeniona

 

W tym uczuciu jest coś innego 

I głos delikatny muska twarz moja - maskę trupa zimnego

Pragnę choć namiastki ciebie o światłości!

Jesteś w moim świecie pogromca ciemności

 

Pragnę choć namiastki twego istnienia

I myśli kryjących się pod powierzchnią cienia

Gdybym tylko mógł dotknąć twojej duszy

Wiem że jest jak moja i z lekka się kruszy

3

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/222832-nic/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • yfgfd123
      *** (i jak tu nie być nihilistą...)

      Przez yfgfd123 · Opublikowano

      i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • Sylwester_Lasota
      AI

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jan Rodan
      Zakup

      Przez Jan Rodan · Opublikowano

      Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
    • Dekaos Dondi
      Piosnka Dzieckowa

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Być może, to tekst powtórkowy?                       ♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫ spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                   *~<:~) listek tuli śmieszną żabkę by za bardzo nie przemokła w jej serduszku jest odwaga tak jak stała sobie poszła   a ślimaczek co ma rogi szuka sera na swej drodze ja mu z domku wnet przyniosę smakołykiem go wspomogę    motylkowi na skrzydełkach różne wzorki już porosły lubi psocić więc poplątał szarym kotkom długie wąsy    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu    granatowy twardy żuczek piasku liczy wciąż ziarenka tak się spocił że biednemu od tej pracy skórka zmiękła    szyszka wisi gdzieś wysoko lecz się boi tak troszeczkę właśnie spada i rozmyśla może ktoś mnie złapać zechce   kwiatek mały swoją wonią szarej myszce nosek tuli zapach jej się nie spodobał obrażona mknie do dziury    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu   złote rybki są zmęczone bo spełniają wciąż życzenia poprosiły czarodzieja w zwykłe śledzie je pozmieniał    płacze konik na biegunach chcę pobiegać tak jak inne ktoś huśtawki mu odczepił teraz biega całkiem zwinnie    muchomorek kropkowany dzisiaj biega roześmiany a krasnalek co w nim mieszka obijany jest o ściany    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu     przy jeżynach leży orzech co laskowym nazwać można wiewióreczka go ujrzała lecz nie zjadła bo ostrożna   biała chmurka jest cukrowa watą słodką hen na niebie jak ją ładnie dziś poprosisz na patyczku da ci siebie    oj mróweczka jest wesoła radosnego ma dziś dzióbka pyszny obiad dzisiaj zjadła ma więc siłę „motomrówka”    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                  (~:]<>~*      
    • Wochen
      Własny ideał

      Przez Wochen · Opublikowano

      Zachwyca mnie ciało niebieskie Ogrzewa Odbija światło Tak subtelnie łączy poczucie Grawitacji   Ten zachwyt krąży we mnie po orbicie Wokół kosmos Czernieje Zza powiek łatwiej wtedy Naszkicować ideał      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...