Liczenia

[Marcin Sztelak]

Raz:

Widzę śmierć w twoich oczach,

kimkolwiek jesteś wędrowcze.

Nie, nie podzielą się piętką chleba,

masz zbyt czerwone ręce.

 

Dwa:

Przy drodze leżą porzucone dzieci,

może to tylko szmaciane lalki,

z pustymi oczyma, wypalonymi na węgiel.

 

Trzy:

W cichą noc z pobliskiego lasu

echo przynosi łoskot padających drzew,

pewnie już budują zgrabne stosy.

 

Cztery:

Ognie znaczą sąsiednie światy,

u nas wygodny spokój,

ale nad głowami krążą padlinożercy,

zataczając coraz ciaśniejsze kręgi.

 

I tak dalej:

Najcichszym szeptem mruczę:

piekieł.