matyś

[Elizabeta]

Przekłamana poezjo
rozwiązujesz mi język
ognia pod palcami
doginasz giętkie kręgi
nosem do kartki
nie widziałaś tej szklanki
która spadła ze stołu
mamko
moja mamko
wykarmiłaś mnie mlekiem
którego nie chciałam
i starym zwyczajem
bijesz liry-j-ką po łapach
zamieniam słowa w rozkosze
albo kirem utlam jak lalkę


Wiersz przeniesiony do działu Poezja - Forum dla początkujących poetów.

MODERATOR

[Agnes]

podoba mi się pomysł, ciekawy, bo jest wieloznaczność, a ostatnio tego najbardziej szukam w poezji, choć w odpowiednich proporcjach i tutaj mi to odpowiada. zastanawiam się jednak czy wiersz nie zyskałby gdyby podzielić go na strofy, w moim odczuciu na pewno tak... gdyż brakuje mi miejsc na oddach, przysłowiowy oczywiście, na chwilkę zatrzymania... refleksji... i dopiero dalej....

no ale to Twój wiersz, ja tylko sugeruję

pozdrawiam ciepło
Agnes

[Roman Bezet]

Rozumiem przesłanie, buntowniczość i smaganie 'świętości', ale jeśli to ma być p_r_a_w_d_z_i_w_e, to jest zbyt 'literackie' (można i tak - skacząc po motywach, ale można i inaczej).
pzdr. b