tetu Opublikowano 30 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 30 Września 2023 (edytowane) rozkołysany brzuch — jeszcze żywy strach i dziecko zaśpiewam ci kołysankę nim drzewom przypomnimy drżenie zbudzisz się jako las i będziesz mogło obserwować chmury a chmury są tutaj przewlekłe ciągną się od bagien po usta oddychamy — jeszcze oddychamy ziemia wysysa nasze wody a ja patrzę wzrokiem niedoszłej matki jak pochylone drzewo karmi spragnioną dziewczynkę Edytowane 7 Stycznia 2024 przez tetu (wyświetl historię edycji) 7
violetta Opublikowano 30 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 30 Września 2023 Piękny ten las i karmienie, skojarzyło mi się z uchodźcami, których nikt nie chce. 1
Somalija Opublikowano 30 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 30 Września 2023 @tetu U mnie też uchodźcy, nie wiem czy to sterowanie myślami, czy cierpienie, które się roznosi... Podziwiam Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. 1
poezja.tanczy Opublikowano 1 Października 2023 Zgłoś Opublikowano 1 Października 2023 @tetu Piękna kołysanka o pragnieniu I jego gaszeniu Pozdrawiam :) 1
tetu Opublikowano 15 Października 2023 Autor Zgłoś Opublikowano 15 Października 2023 Bardzo wszystkim dziękuję za komentarze i uznanie wiersza. Pozdrawiam.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się