***

[Bożena De-Tre]

***

 

…,miedzy oddechem naszym jest gdzieś granica ta...

Ty malujesz obrazy, ja gubię się we łzach…

Dziś unieść bym się chciała tak wyżej niż do gwiazd...

Długo o tym myślałam, nie tylko w swoich snach…

Pobiegnę hen przed siebie po horyzontu kres…

zatrzymam się na chwilę - wtedy odnajdziesz mnie…

[duszka]

@Bożena De-Tre W najbliższym związku dwojga ludzi oprócz ich wspołnej  drogi istnieja tez dwie rózne drogi każdego z osobna, którymi tez chca (i muszą?) iść... Niekiedy się rozchodzą tak bardzo, że gubią tą wspólną - przejściowo, albo na zawsze. Znajduję to w Twoim wierszu i tez cierpienie tym spowodowane. Pozdrawiam :)

[Bożena De-Tre]

@duszka -:)chyba na tym polega „ kobiece „ giro” z akcentem na wspólną drogę i własne ambicje.Wierszyk owszem o większości kobiet ale mnie w nim niestety nie znajdziesz.Chciałabym przez chwilę tak się poczuć bo to muszą być doznania mocne

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cudownego dnia we”dwoje”(-ie) ale na własnej przestrzeni

@Bożena De-Tre Znałam kiedyś Duszke albo przynajmiej tak myślałam…mówili o niej Duszka ..ręce na dłoni ma(miała serce myślalam-:)..kobiety są cudowne .Pod warunkiem jednym …widzę że wiesz i widzisz.

@Bożena De-Tre Jak życie trzeżwo traktują …na skali różnych emocji je odbierają i płyną z prądem ale swoim korytem …i nurtem.