Brzytwa tonącego

[Monia]

teatralna poza

zaszyfrowane gesty

których nikt nie rozumie

ostra krawędź 

krwiste rany

budowana twierdza bez dostępu 

dla nikogo

 

odejdź 

 

zanim rozżarzy się ogień

ratuj

siebie samego przed zagładą

brzytwa tonącego dawno niedostępna 

zamknięte oczy stwórcy

 

krajobraz okala mrok

teraz światła 

na kogoś innego 

[Rafael Marius]

@Monia

A po nocy przychodzi dzień.

Taka jest kolej rzeczy nieuchronna.

[viola arvensis]

@Monia wielka pochmurność bije z wiersza. Na nasze szczęście Stwórca ma zawsze oczy otwarte i to my tylko czasem się cali zamykamy...

Wiersz na +

Pozdrawiam!

 

[Monia]

@Rafael Marius Wiadoma sprawa,że takie niezbyt przyjemne okresy w naszym życiu w końcu mijają pozdro ;)

@viola arvensis Czasem te "zamknięcie" trochę nas blokuje i sprawia,że tracimy wiarę.Dzięki za zajrzenie i opinię pozdrawiam;)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niby tak, ale gdy ktoś jest kryzysie to wydaje mu się, że będzie on trwał wiecznie.

Dlatego warto powtarzać, choćby 100 razy, że każdy początek ma swój koniec.