Im dalej w las

[alos]

Słuchając skrzypienia za ścianą, można i w sobie

obudzić las. Nie daleki, nie bliski, dość żywy

jednak, żeby połączyć go w całość, nadać imiona

drzewom I objąć ramieniem na znak wspólnej drogi

którą przebyliśmy aż do tego miejsca

żeby unaocznić sobie przypływ.

 

Nie dorośliśmy do swojego czasu,

a może on oddalił  wszystkie nasze podania

kpiąc w żywe oczy. Czym stanie się pięść

Kiedy otworzysz dłoń? Czym oczy

kiedy je zamkniesz, adoptując obrazy

 

które zechciały cię otoczyć jak dzieci

przy zabawie w starego niedźwiedzia?

Widzisz, przespaliśmy wszystkich

a może rzeczywiście nigdy

nie było się czego bać.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@alosStrach to oczodoły wypełnione wielką niewiadomą...

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[duszka]

@alos Zatrzymał mnie Twój wiersz. Jest w nim wiele miejsc, które działaja na wyobraźnię i pogłębiają myślenie delikatnie uświadamiając pewne ukryte prawdy. Podoba mi się :) Pozdrawiam.

[viola arvensis]

@alos bardzo ciekawe, intrygujące.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lepsze drugie, a im kto szybciej to zobaczy, tym lepiej dla niego.

[iwonaroma]

Poetycznie...

[alos]

Dziękuję za komentarze. Pozdrowienia