Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na stole nożyczki, pocięte karteczki,

Piwo stoi z boku, od sushi pałeczki.

Na ścianie zegarek wybija godzinę,

Wskazówki wskazują, lecz tylko na chwilę.

 

A w rogu pudełko otwarto-zamknięte,

Wybiła dwunasta, ktoś złapał przynętę.

Na krześle kocynio, poduszka i pies.

Kto mieszka w tym miejscu przepięknym od łez?

 

Za drogie warzywa schłodzone w lodówce,

I krzesła, i szafy, i moda na sukces.

Komputer włączony, gra w życie na sto,

Kto taki tu mieszka, powiedz proszę kto?

 

To moje, to ja, niestrudzony widz!

To moje, to wszystko, to dla ciebie nic,

Więc odpalę palnik, ugotuję zupę.

To moje mieszkanie, pocałuj mnie w dupę.

Opublikowano

@Halohalo to jest trochę o mnie jako osobie, i moich skojarzeniach z mieszkaniem. Mam trójkę dzieci i zawsze mówiliśmy kocynio. To takie moje. Teraz mieszkam turaj po rozwodzie wiec jest to miejsce piękne ale i pełne nostalgicznych wspomnień. Mam nadzieje ze teoche pomogło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kocham piękne miękkie światło  piję cię różanymi oczami fiołka i mówię tak na rozczarowania  nucę dopóki nie przytulisz spod sukni odkryte moje nogi      
    • czarni aniołowie swoje miejsce znają lecz teraz na ziemi stale przebywają   omamiając ludzi kuszą pustym seksem podważając prawdy znane i powszechne   cały czas pracują chcąc porządek zburzyć głosząc teoryjki i w dół ściągnąć ludzi ...  
    • wyznać, że pragnę być twoim nałogiem? banał! do tego zahaczający o opresyjniactwo i grafomasakrę. lecimy więc w poezję współczesną, znaczy – po bandzie! chcę być twoją... pętelką. nie samobójczą, jeny! taką do oka, które posłuży za guzik. poczekaj, ten koncept nie jest tak durny, jak mogłoby się początkowo wydawać: oto otwieram się, cały, rozchylam delikatną męską esencję, a ty wkładasz we mnie oko, swój równie łagodny, żeński pierwiastek. i widzisz poskręcane i mokre uczucia, treści nie do ujawnienia nikomu innemu. i teraz – pejzaż we mnie, że tylko pozazdrościć: po ośnieżonych koronach drzew, nie jak lis, ale podobnym do jego ruchem, przemyka poblask. kraina mrozu zostaje tknięta czystym promieniem, w podskórnym mieście padlinnik wychodzi z piwnicznej izby, zrzuca klejące się do ciała szmaty, obmywa się w kałuży. gdy założy coś schludnego – pójdzie wymówić robotę, grindcore'owy zespół Deepthroatism przestawia się na granie świątecznych i urodzinowych piosenek, w ciągu zaledwie paru chwil zasklepiają się rany na ramionach wokalisty (cięcie się  – to czysty kretynizm, podobnie, jak skwierczenie gardeł  – uznaje łagodnik-neofita). krajobrazy, jakie noszę, zostają naprawione, jakby były wymagającym przestrojenia radiem, które jedynie szumiało-charczało. błysk zmywa dźwiękową mamałygę, wszelakie butwy są traktowane światłem, to co złe staje się turystyczne, jak kuchenka. i lezie na bezpowrotną wycieczkę wniwecz, pod but, by być rozsmarowane podeszwą.  
    • Lubię myśleć, że czekają na mnie miejsca, które kiedyś obdaruję swym zachwytem. Własną stopą, wytęsknionej dotknę ziemi, za nieznanym horyzontem dotąd skrytej. Ciągle wierzę, że czekają na mnie drogi, na nich ludzie, co się dzielą swoim niebem. Drzwi otworzą, tak jak się otwiera duszę,  w ich spojrzeniu, chcę odnaleźć cząstkę siebie.  
    • bardzo fajne ujęcie tematu -super !!!   za każdym razem recytując to najwspanialsze Jego Imię anioł odkłada swój  scyzoryk wiedząc że coś Mu możesz przynieść   zapewne znosisz Mu intencje także zawierzasz siebie całą anioł odkłada twą łódeczkę tego co robisz - ciągle mało ...    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...