Ostatnie słowo do byłych braci

[Quidem.art]

Na scenie cyrku świata, 

Przed lustrem,

Najwięcej ważą 

Słowa puste,

Spływające wraz z twarzą.

To okrucieństwa fałszywego brata.

 

Pstrokate falbanki póz,

Dobrze wyćwiczone dobro,

Przez okno pomogą 

Oszukać duszy mróz.

Wtedy nawet ten jest sobą, 

Którego pustą głowę 

Nie martwi los matki już. 

 

Ale w zwierciadła odbiciu,

Naprzeciw, 

Nagie stoi,

kiedyś jedno z jej dzieci,

Teraz we własnej niewoli,

Najżałośniejsze milczenie na świecie

I najgorsza pustka w życiu. 

 

Porzuciliście ją jak zły sen.

Obaj zadbani i wychowani.

Na pożegnanie przygotowani 

Cicho piszecie nadęty tren.

Lecz zanim 

spadnie Jej z serca kamień,

Będę razem z Nią, a wy nie.

Tyle wiem.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.