Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dla mnie

Ewelina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ewelina

Ewelina

Opublikowano
Opublikowano

 

tylko mnie wysłuchaj...

kiedy tonę - 

trudniej mówić 

 

cierpliwy bądź 

jak szelestu brzóz 

słuchaj szeptu

ust wiśniowych

 

proszę 

 

na powierzchnię wypłynę 

niesiona dźwiękiem słów

mów do mnie 

mów 

 

bądź blisko 

wtargnij w szmer

wiatru 

i wodę ze słonych mórz 

 

 

 

 

7
staszeko

staszeko

Opublikowano
Opublikowano

Ten jej „ukochany” to jakiś straszny muł, skoro ona musi skakać do wody i tonąć, żeby jej wysłuchał. A może ona to sobie tylko wyobraża? Nie sądzę jednak, aby to w czymś pomogło. Tak, czy inaczej: medycyna notuje takie przypadki.

 

Tyle co do treści, natomiast forma nienaganna, pozwala na przyjemne czytanie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

1
Ewelina

Ewelina

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Rafael Marius tak, to oczywiście prawda, tak to działa stety i niestety. Zwłaszcza w młodym wieku jest to szczególnie istotne, bo młodzi ludzie są wyjątkowo wrażliwi w tym obszarze i bardzo łatwo im przechodzić ze stanu "depresji" do stanu "euforii".

@violetta też tak uważam. W tym obszarze ukochani są niezawodni :)

1
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Faktycznie większość tak ma proporcjonalnie do znaczenia obiektu.

Dziewczęta bardziej niż chłopcy, pamiętam z podstawówki.

Były jednak wyjątki po obu stronach płci.

Osoby cieszące się dużym powodzeniem, które miały możliwość niemalże natychmiastowej podmiany obiektu.

 

Byli też i tacy i takie, które nie wierzyły w tradycyjną miłość i praktykowały tą wolną w grupie zwolenników takiego stylu życia.

Dzieci hippisowskiej rewolucji lat 60tych.

 

To wszystko piszę o podstawówce, bo ta chwiejność to raczej w tym okresie.

W liceum to już było nieco poważniej i jeszcze bardziej w stronę wolnej.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bożena De-Tre
      Cisza

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Migrena …niestety stety tak

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Alicja_Wysocka
      Dziura żalu

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Miałam turkusową spódniczkę na szelkach, które krzyżowały się na plecach i zapinały na guziki. Była rozkloszowana, z ciemnego turkusu – a gdy się obracałam, unosiła się jak parasolka. Mama z babcią uszyły mi ją razem. Była niezwykła – miękka i przytulna jak brzoskwinia. Wtedy mówiłam, że „z meszkiem”, dziś już wiem, że to był aksamit. Dzieci lubią takie rzeczy. Może i dorośli. Do dziś nie znoszę materiałów, które gryzą. Ta spódniczka nie była na co dzień, nie do biegania po podwórku. Ale czasem udawało mi się uprosić mamę – jak tamtego letniego dnia. Sąsiedzi smołowali dach. Dla dziecka to było prawdziwe widowisko – ogień na dachu, dziwny, nowy zapach... Na dach nie wejdę, wiadomo, ale na podwórko sąsiadów? Już prędzej. Ciekawość zwyciężyła. I stało się nieszczęście. Chyba jakiś podmuch wiatru przyniósł ze sobą kroplę gorącej smoły. Spadła prosto na moją spódniczkę. – Ach! – Mama mówiła: „Nie kręć się tam, to niebezpieczne”… Pobiegłam do łazienki, zamknęłam drzwi na zasuwkę i rzuciłam się do ratowania mojej ukochanej spódnicy. Próbowałam mydłem, szamponem, płynem do kąpieli – nic. Plama nie znikała, tylko się rozmazywała. Ale się nie poddawałam. Pomyślałam: ten materiał ma takie jakby malutkie włoski... Może da się to wyskubać? Wyskubię – i będzie jak nowa. Skubałam więc. Palce mnie bolały, ale nic. Wtedy zauważyłam pumeks. Może tym? Siedziałam tam długo, coraz bardziej spanikowana. W końcu zaczęli się dobijać do drzwi. – Co robisz tak długo? – zawołała mama. – Nic. – Jak to nic? To wyjdź! – Nie… nie mogę! – Otwieraj natychmiast. Co się stało? Stałam bezradna. Chciało mi się płakać – już nie cicho, tylko głośno. W końcu otworzyłam. – Co się dzieje? Dlaczego…? Wystarczyło spojrzenie – wszystko stało się jasne. – Dlaczego nie przyszłaś z tym do mnie? Coś byśmy poradziły. – Jakie „poradziły”…? Nic nie pomaga, próbowałam wszystkiego. Została dziura. – Och, dziecko. Trzeba było przyjść. Ja bym sobie poradziła. – Ale jak? Czym? – Masłem. Tłuszcz rozpuszcza się tłuszczem. – Masłem?! – Tak. Ale teraz… już po wszystkim. Do wyrzucenia. – Nieee! – Chyba że chcesz w takiej dziurawej chodzić. Jeśli ci pasuje – proszę bardzo. I tak musiałam pożegnać się z moją najładniejszą i najmilszą spódniczką. Lata później jechaliśmy samochodem do Austrii. Upalny dzień, asfalt się topił i zostawiał na aucie smoliste kropki. Ale ja już wiedziałam, co robić. Masło, oczywiście. Po powrocie było trochę paprania, ale wszystko zeszło bez śladu. Wiem nawet, że jak zabraknie zmywacza do paznokci, to świeży lakier rozpuści stary. Już znam kilka sposobów na pozornie niemożliwe rzeczy. Ale... Jak się zakochasz, a ten ktoś odejdzie w siną dal – to co? Trzeba od razu zakochać się w kimś innym? No, jakoś nie działa. Dziura zostaje.    
    • Relsom
      Łzy które czekały

      Przez Relsom · Opublikowano

      Tylko tyle z tego wyniosłaś?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Migrena
      Cisza

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Roma bardzo dziękuję za piękne słowa.       @Bożena De-Tre kimkolwiek dzisiaj jesteś, zawsze jesteś Poetką. Bo wierszami nuci Ci dusza :)
    • Gosława
      Łzy które czekały

      Przez Gosława · Opublikowano

      Czyli te masochistyczne kochania mnie i podmiot liryczny łączą

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Lubię Twoje wiersze jest w nisz taka trochę szorstka męska wrażliwość   

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...