Podziemie

[Maciej Midor]

 

 

 

TEKST:

 

świat jakby płonął sam z siebie

do ciebie idę

wrzask nie odpowiada na "nie wiem"

pijany rytmem

wszystko już się wydarzyło w niebie

ty i lucyfer

oboje spadacie jak eden

w podziemie

 

w niewidzialność wkładasz dłonie 

świat wyrusza w twój środek

lekko już zsiadły wiersz 

w ciele, albo cieniu wież, wiesz

świecisz jak ładny sonet

ale nie mogę

robię nowy projekt

kosmos mi spada na głowę

sam powiedz 

kto tu kogo robi w 

boję się, że niedługo coś tam się stanie

piszę płytę kochanie

podziemie stosowane

 

świat jakby płonął sam z siebie

do ciebie idę

wrzask nie odpowiada na "nie wiem"

pijany rytmem

wszystko już się wydarzyło w niebie

ty i lucyfer

oboje spadacie jak eden

w podziemie

 

maszynka do mielenia czasu

w bezużyteczność

ten z góry, który robi to inaczej

pijana wieczność

spalam się jak bezsprzeczność

świecę słońcem jak męskość

otwieram ramiona składając się w lekkość

do ciebie mi tęskno

do ciebie mi tęskno

 

świat jakby płonął sam z siebie

do ciebie idę

wrzask nie odpowiada na "nie wiem"

pijany rytmem

wszystko już się wydarzyło w niebie

ty

i lucyfer

oboje spadacie jak eden

w podziemie

 

 

 

 

 

 

Edytowane 12 Sierpnia 2023 przez Maciej Midor (wyświetl historię edycji)