oda do nieskończoności bez Ciebie

[hyzwar]

nieskazitelna, martwa ciemność
jej dziewiczą doskonałość gwałcą jedynie płonące w oddali bramy piekieł
tam w cieniu tylko mogłaby zamieszkać radość

 

nieskończona pustka, pożerająca mroczne serca
skute lodem pustkowia, nad którymi nie świeci już słońce miłości
płonna nadzieja czeka odwilży

 

gniewna desperacja wypluwa gorzkie plony słodkiej zemsty
z płonącego ogniem bezsilności łona

 

zagubione, nagie dusze
karcone spojrzeniem miliona pełnych taniej litości spojrzeń
moja samotność mieszka w lesie ignorancji

 

a ja się w tej lepkiej samotności duszę

 

ślepa furia wraca z piekła złamanej Psyche
trzyma w ręku płonące kikuty skrzydeł
ale już nigdy nie zobaczy swoimi niewidzącymi oczyma
kulącego się u stóp przerażonego szczęścia

 

mogłaby tak po omacku, spróbować
nawet wieczność nie ma tyle czasu bez nadziei

 

może to tylko tęsknota
 

Edytowane 2 Sierpnia 2023 przez hyzwar
literówki (wyświetl historię edycji)