Skalpy zamiast rogów

[Marcin Tarnowski]

„ « Do nothing! » – you will be nothing! ”
(„ « Nic nie rób! » – będziesz nikim! ”)

 

Pośród wielu gier i zabaw towarzyskich,
Jedna jest klejnotem w koronie dla wszystkich.
Jest nią szlifowanie rogów u bezrogich,
Bo brak pysznych wokół jest wśród stanów błogich.
Szlifowanie z rogów w pełni pych byka –
Chwała!, lecz zeń groźba bodnięcia wynika.
Stąd nosorożec zagrożony wymarciem,
Że póki żyw z rogiem na rogu warcie.
Więc, lepiej szlifować rogi z zaczątkach,
Gdy pycha nie jest w kwiatach, ale pąkach,
Czasem takich, że ni śladu – jest ryzyko
Zdarcia skalpu, lecz bodnięcie boli dziko…
Skutki: „Nie masz ambicji!” „Zeszlifowana
Z rogami, co by rosły proszę pana.”
„Ale to o co proszę, czy to tak wiele?”
„Dla byka nie może, jam bez rogów ciele.”

Edytowane 5 Lipca 2023 przez Marcin Tarnowski (wyświetl historię edycji)

[poezja.tanczy]

Ładny ogień :)

Świetny wiersz

Max Plu+++++siki

[Dared]

@Marcin Tarnowski Podobno łupież to takie rogi w proszku, czyżby efekt "szlifowania"? nie wiem jak to jest wśród nosorożców

[Marcin Tarnowski]

@Dared

Wiersz wiążący zwierzęce rogi i ludzkie upierze?

Być może, lecz czy napiszę? Na razie nie wierzę...