Metafora

[Anka Bla]

do przyjaciela poety

Cóż znaczy słowo m e t a f o r a
w głębokim nurcie innych słów -
sznur oczeretów?
Wir na skale?
Czy na płyciźnie grząski bród?
Jak mam wyłowić z wartkiej rzeki
tego, co wiem i czego nie wiem,
tę złotą rybkę - metaforę,
by nie oberwać znów od ciebie?
Wędka ma licha, żyłka krótka,
a i przynęta nic nie warta.
Stoję na brzegu, szukam zmyśleń,
topię poezję w głupich żartach...
Musisz poczekać, mój kochany,
aż świt rozjaśni nocy cienie.
Wtedy wyłowię sieć metafor
i w wersy wrzucę,
gdyż natchnienie
(choć nie istnieje twoim zdaniem)
dla mnie stanowi kołowrotek,
który pozwala chwytać myśli
i łowić moje rybki złote.

[kasia 3kowalska 3]

Pięć ostatnich wersów to sentencja natchnienia - bardzo ładnie i przyjemie napisane.

nawiasem wspominając, to: brud, anie bród

pozdr.

[Anka Bla]

Gwoli ścisłości - płytkie przejście przez rzekę to bród, po którym się brodzi. Fakt - można się też pobrudzić, ale to inna bajka. Pozdrawiam.

[kasia 3kowalska 3]

Ups

[Anka Bla]

Dzięki za komentarz. Ja dopiero tutaj jestem od wczoraj i zaczynam się uczyć nie tylko od was, czyatjąc komentarze do różnych wierszy, ale i uczę się poruszania się w tym wirtualnym świecie poezji. Serdecznie pozdrawiam. Anka

[Gość]

dobrze ujęłaś to w wierszu:) pozdrawiam !