W obiegu

[_M_arianna_]

Czas poplątane ścieżki wyprostuje, 

i sam rozsupła się węzeł gordyjski;

z kłębka powoli... nić równo się snuje, 

nim się wysnuje, i będzie po wszystkim. 

 

 

Krajobraz znany, malowany wersem, 

niejeden szczegół słowem ozdobiony.

Z dnia powszedniego dano najważniejsze;

udałoby się... coś z niczego zrobić? 

 

 

Przeczekać chwile, co za sprawą losu

sprawiają dzisiaj niespodziankę przykrą. 

Choć zawiłości uniknąć nie sposób, 

to pewnie z czasem rozpłyną się, znikną. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 22 Czerwca 2023 przez M_arianna_ (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zapewne tak będzie, choć szybko pojawią się kolejne zawiłości i tak w kółko, aż do końca, który wszystko ostatecznie rozplącze.

 

Ładnie napisane. Będzie się podobać.

[Asia Rukmini]

Bardzo sympatyczny wiersz, przemyślany.  Skłania do refleksji nad tym, czy warto się zamartwiać sprawami na które nie ma się wpływu. Taki jest mój odbiór. Pozdrawiam  :)

[kwintesencja]

@M_arianna_ bardzo ładnie zarymowane! Pozdrawiam serdecznie :)

[Kwiatuszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niesamowite, tak prawdziwe, tak pozytywne na koniec słowa. Pięknie napisane! Pozdrawiam!