Tworzenie

[Kadath]

Przeżywam okropne katusze
Na barkach dźwigam ciężar swego pióra
Głowę uciska korona zachłannej pustki
Odziany w bezradność
Poddaję się w pełni procesowi tworzenia

Po drodze wiele razy boleśnie upadam
Ciało I umysł powoli konają z wycieńczenia
Lecz poprzez cierpienie dostąpię zbawienia
Ostatkiem sił uniknę szaleństwa
Po wszystkim dołączę do zmarłych idoli

Przybija mi ręce do czystej kartki
Patrzy dumnie jak atrament cieknie z ran
Weno ma! Czemuś mnie opuściła?
Nagle przebija mi bok, poezja mój kat
Natchnienie z ostatnim tchem mnie opuszcza

Cicho zapłakały tomiki wierszy
Dokonało się moje najwspanialsze dzieło
Teraz po śmierci mnie będą doceniać
Ktoś wyryje na nagrobku kilka słów
"Tak właśnie umiera artysta"