Paradoks

[JaKuba]

nie znajdę ust jak Twoje

choćbym smakować miał

kobiet tysiące w szeregach

sto razy zakochiwać się 

i sto razy przepraszać 

za nieobecność i wycofanie

 

nie znajdę oczu jak Twoje 

choćbym stawał się lustrem  

dla ich potrzeb i twarzy

wśród monotonnych poranków 

kubków niedopitej kawy

i pędu za karierą z tektury

 

nie znajdę dłoni jak Twoje

choćbym sto z nich zabrał 

przed ołtarze ze złota i kłamstwa

i przysiągł przed każdym z Bogów

wierność i uczciwość przeklętą

 

bo zawsze jest jakieś ale 

przeklęty punkt odniesienia 

którego nigdy nie było 

i to cały paradoks

[Ana]

@JaKuba Tak, paradoks, choć niewiele osób to rozumie, a nawet jeżeli rozumiemy... No cóż, największym paradoksem jesteśmy chyba my sami. Naprawdę dobre. Pozdrawiam :)