Niedopowiedzenie

[sylwek zieliński]

Wydaj wyrok na nowe doznania
Na zbiegowisko cudzych snów

Obezwładnij i osacz swoją ofiarę
Coraz głębiej wbijaj w nią nóż

Bądż słońcu cudzemu księżycem
Co jak ociemniały dnia jasnego nie zaznał

Mistrzem spójności i gwiazdą i synem
Horyzontem co światło tego słońca zmazał

Chroń przeżycia niewinnej młodości
Bez zbędnych barier czasu i strachu

W magiczne dno swojej wytrzymałości
Brnij słodko w życie jak w morze absyntu

[Ania D.]

Jak dla mnie za dużo patosu. Tytuł nie pasuje mi do treści, bo przecież wszystko zostało tu dopowiedziane ostanimi dwoma wersami, chyba że tytuł jest tak na przekór.

[Gekon]

ladnie czarujesz