Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja szacuję, ile kto ma lat po oczach. Popatrzę wnikliwie i już wiem z dość dobrą dokładnością ile komu minęło wiosen. Ale co innego wiek metrykalny, a co innego suma przebytych doświadczeń, które też najlepiej widać w oczach.

 

Dziękuję za obecność.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Tak to było ale za wyjątkiem nomenklatury, która miała wszystko na talony, czy bony i dla tzw krajowców dewizowych, którzy na twardą walutę też mieli wszystko, w tym flaszkę wódki za dolara, a samochód i mieszkanie od ręki. Maluch był przez lata za 1000 papierów, M3 za kilka tysięcy. Inni żeby kupić taką  pralkę, czy meblościankę musieli stać całą noc przed sklepem, do którego "rzucali" towar.  Pozdrawiam. 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Albo zapisać się na listę społeczną i czekać tygodnie lub miesiące z obowiązkiem codziennego meldowania się u kierownika kolejki.

A średnia pensja oscylowała między 18-30 dolarów w zależności od okresu.

 

Dziękuję za serduszko i ciekawy komentarz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak by nie patrzeć to za komuny minęło całe moje dzieciństwo i okres nastoletni, zatem pamiętam dobrze jak się sprawy miały.
A lekko pod względem materialnym nie było. Dla równowagi znacznie bujniej kwitło życie towarzyskie, które często zaczynało się w kolejce.

 

Moja babcia, gdy PRL upadł zaczęła odczuwać samotność, z łezką nostalgii wspominając jak to miło się stało w kolejce. Można było pogadać z ludźmi, a teraz został już tylko telewizor.

 

Dziękuję miło usłyszeć, iż posiadam już własny styl.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W sumie ci z nomenklatury to mają za czym tęsknić. Mieli uprzywilejowaną pozycję społeczną.
Ale tęsknią też zwykli ludzie. Ci w moim wieku to za młodością, która akurat w takim okresie dziejowym przypadła.
A także za większą ilością wolnego czasu, która była do dyspozycji. Niektórzy lubili stać w kolejkach. Byli nawet zawodowi stacze.

 

Dziękuję za przychylność.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To zależy kto patrzy, niektórzy takich subtelności nie dostrzegają.

 

 

Jasne. Jak obserwuję dzisiejszą młodzież to są strasznie dziecinni w porównaniu z towarzystwem, w którym ja się obracałem, będąc w ich wieku.

Jakieś 10 lat różnicy.

Czy to dobrze, czy źle to już inna para kaloszy?

Opublikowano (edytowane)

przypomniałeś mi dzieciństwo

 

ubóstwo w blokach się zatrzymało

w każdym mieszkaniu coś zostawiło

a do pierwszego kasy nie stało

wśród ludzi była życzliwość miłość

 

jest telewizor od dziś pod piątką

proszą sąsiadów bo kobra leci

przyjdźcie z krzesłami będzie gorąco

Jacek z Agatką przed tym dla dzieci

 

znowu sąsiedzie Szurkowski wygrał

Wyścig Pokoju zasuwał Wolską

Tadek spod szóski przynosił piwa

bo trafiał fuchy - jest bardzo swojsko

 

...

:)

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja mam długowieczną rodzinę. Większość ludzi żyje ponad 90 lat.

A rekordzistka 106.

Ale ja aż tak wysoko nie mierzę.

Za wiele nie mogę, ale się staram.

 

Też tęsknię za tamtymi czasami, choć beztrosko to u mnie nie było.

Szybko wkroczyłem w dorosłość.

 

 

 

Tak było i nas. Mama brała pożyczki w pracy.

 

Dokładnie w  tym rzecz. To jest to czego obecnie brakuje najbardziej.

 

Tak samo było i u nas, choć kobrę to i ja oglądałem również jako dziecko.

 

Ja też mam wolskie korzenie z dziada pradziada.

Wspólne kibicowanie wiadomo, za pieniądze zarobione na lewo.

 

Świetny wierszyk.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K.  Wiersz ten napisałem po obejrzeniu, ponownie, filmów Katyń i Wołyń.
    • NATURA I CZŁOWIEK   Katyń 1940 i Wołyń 1943 oraz Rwanda 1994   ludobójstwa człowiecze zwyczajnie chaniebne a było ich więcej w kolorze bólu i czerwieni ludzie ludziom skażoną miłością apokalipsę stworzyli   cywilizacja dziczeje nienawiścią zawstydził się Chrystus obiecanym zbawieniem a gwoździe poszarpały nadzieję nawet w błękicie nieba rdzawą w beznadziejności łzawą   dzika przyroda bez miłosierdzia żarłocznie każdy kąsek pożera  życiodajnego narodzenia więc ku pamięci tym wszystkim którym nie dane żyć było strofy te poświęcam
    • @aff Dziękuję za zainteresowanie i lubiejkę. Tak, zapewne brzmią dla dzisiejszego czytelnika anachronicznie i nienaturalnie, bo właściwie nie używamy ich już na co dzień. Niemniej uważam, że w przekładach utworów z XIX wieku mają swoje miejsce. Mógł Mickiewicz pisać: Polały się łzy me czyste, rzęsiste Na me dzieciństwo sielskie, anielskie, Na moją młodość górną i durną,... Pozdrawiam
    • ludzie naprawdę to kupują?   obraz z białym krajobrazem ukradziony z klatki schodowej taka, ot, historia bez pościgów, wycia i rozbijania szkła bez rwania mięsa życia do kości ale z kradzieżą! choć nie mam pewności czy ktoś go nie wystawił na klatkę właśnie żebym go wziął czyż to nie jest życie wielkie nieporozumienie w teorii mógłbym zapukać, zapytać ale nie wiedziałbym gdzie i błądziłbym po mieszkaniach ja to na takiej klatce bym nic nie zostawiał zamek nie działał nie wiem w ogóle czemu ktoś chciałby wyrzucać taki łady obrazek stary, rosyjski jeszcze z leningradu eklektyczny w sensie nie że obraz chciałem się pochwalić słowem eklektyczny dobre, nie? polecę nawet dalej eklektyczna poświata koszernych chodników przeglądam się mrawo w kałużach rozbija się szmaragdem haniebny dżdż nic nie rymuje się z dżdż dziwią mnie wszyscy krytycy i ja wiem że jestem nieudolny że rym bywa częstochowski i że forma mną włada ale w porównaniu do "prawdziwej poezji" czuję się jak jakiś kaleka jakbym stracił jeden z 6 zmysłów jakbym czegoś nie widział czegoś nie słyszał czegoś nie rozumiał przepraszam "prawdziwą poezję" ale z braku laku zacząłbym chyba czytać paragony na parkingu i to by była historia życia! do wydedukowania po nawykach żywieniowych może ktoś ma dziecko? może ktoś ma dietę? to jest niesamowite a nie wasze zasrane tkanki i eklektyczne obrazy przepraszam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...