Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiśnie

Asia Rukmini
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Asia Rukmini

Asia Rukmini

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

nabrzmiałe słowa wiszą ciężko

z ust rozchylonych rubinowy owoc

miękko spada

w omdlałe z tęsknoty ramiona

soczyście kuszące wiśnie 

lubię ich smak

ociekające słodyczą wnętrze 

powleczone cienką skórką goryczy

karmię się nimi naiwnie wierząc 

jestem w raju

pestka jak kość niezgody między nami 

wypluję ją siarczyście

przeklinając los że słowa robaczywe

a wiśnie przejrzałe

 

 

Edytowane przez Asia Rukmini (wyświetl historię edycji)
11
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Asia Rukmini

Asia Rukmini

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

@Tectosmith Dzięki za serduszko i miłe słowa. Cieszy mnie bardzo, że wywołałam uśmiech :) pozdrawiam cieplutko 

@Jacek_Suchowicz Dziękuje za przychylność. Trafia do mnie twoja wersja, ale dlaczego "dwie"? ;) pozdrawiam 

@corival Dziękuję, cieszy mnie twój komentarz i uznanie. pozdrawiam cieplutko 

@Starzec Dzięki za uznanie i serduszko. Powiem ci, że trochę odleciałam w czasie i nie zastanawiałam się nad porą roku pisząc ten wiersz.  Może podświadomie tęsknię za latem ;) poza tym wiśnie świetnie pasowały do całości :) pozdrawiam 

@Rafael Marius Dziękuję serduszko za i piękne zdjęcie. Fakt, wiśnie dopiero kwitną ;) trochę o przemijaniu, trochę o rozczarowaniu. Myślę,  że jedno wiąże się z drugim ;) pozdrawiam serdecznie 

@Leszczym @violetta @iwonaroma Dziękuję za odwiedziny i serduszko. Pozdrawiam  :)

Edytowane przez Asia Rukmini (wyświetl historię edycji)
1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Asia Rukmini

Asia Rukmini

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Jacek_Suchowicz Ach tak, teraz to widzę ;) Nosiłam takie na uszach jak byłam dzieckiem. :) Fajne wspomnienia. Pozdrawiam 

@Nata_Kruk Dziękuję.  Twój komentarz dużo dla mnie znaczy,  bo sięgnęłaś głębiej. Uczę się pisać wiersze w taki sposób, żeby był lekko poprowadzony i bez emocjonalnego przeciążenia jednocześnie  przedstawiając autentyczne odczucia. :) Pozdrawiam 

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • _M_arianna_
      Wał, psa spław

      Przez _M_arianna_ · Opublikowano

      Oni spławili wał, psino.      
    • Kamil Polowczyk
      Do Narodu

      Przez Kamil Polowczyk · Opublikowano

      @UtratabezStraty Dzięki wielkie za te opinie, rozumiem twój punkt widzenia. Aczkolwiek nie zgadzam się z tym co mówisz, tym wierszem chciałem niejako zmusić czytelnika do zastanowienia się nad sytuacją która panuje na świecie, i początek mojego wiersza "Polaku! Żołnierzu!" jest skierowana właściwie do każdego kto byłby w stanie oddać swoje życie za nasz kraj. Wszelkie przejaskrawienia itd. użyłem po to aby przyciągnęło to czytelnika. Mimo wszystko dziękuje za odzew i przeczytanie :)
    • Kamil Polowczyk
      Do starości

      Przez Kamil Polowczyk · Opublikowano

      Jak kryształki lodu odbijasz to co utracone, Twoja uroda jest osobliwa wśród ludzkości wzbudzasz odrazę i spokój, strach  Fascynujesz mnie, twoja postać mnie ciekawi  Wzbudzasz we mnie skrajne emocje  O starości wzbudzasz we mnie strach, spokój, tęsknotę  Prowadzisz nas za rękę do objęć śmierci  Ale dlaczego? Dlaczego prowadzisz nas przez ten ciemny tunel uśmiechając się do nas, Wszyscy wiedzą gdzie ich prowadzisz, Ale ty utrzymujesz nas w niepewności  Nie mówisz nam dokąd nas prowadzisz, Przez drogę nie wspominasz słowem o śmierci  Dlaczego nie możesz żyć z nami w zgodzie? Czy dostajesz coś od niej za kolejne duszę, które  Osobiście do niej zaprowadzasz? Czy wściekasz się gdy Anioł śmierci zabiera do Edenu młode osoby niedotknięte twoja ręką? Czy wściekasz się gdy młodość przejmuje twoja rolę i to ona zaprowadza swoje duszę przed oblicze Ozyrysa? O starości odpowiedz mi, Odpowiedz na te pytania  Kochana starości...
    • violetta
      Jajecznica

      Przez violetta · Opublikowano

      @Radosław zniknie razem z jajecznicą:)
    • Wędrowiec.1984
      klasyczna czy kwantowa

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie wiem, czy większość, aczkolwiek bardzo popularnym poglądem wśród naukowców jest, wspomniana przeze mnie, gwiazda Plancka.    Oczywiście, że tak. Nie można wydostać się z ośrodka, z którego prędkość ucieczki jest większa od prękości światła, a jak wiadomo, jeśli coś posiada masę, takowej prędkości fizycznie nie jest w stanie osiągnąć. Ludzkość raczej nigdy nie dowie się w praktyce, co znajduje się pod horyzontem zdarzeń. Tutaj niezbędna jest fizyka teoretyczna, aczkowiek fizyka relatywistyczna nie daje pełnej odpowiedzi.   Tak, ale oparte na sprawdzonych w świecie fizyki rozwiązaniach, których poprawności wielokrotnie dowiedziono, ot, chciażby teoria względności. Do tego, by zbadać, co tak naprawdę znajduje się pod horyzontem zdarzeń (konkretnie chodzi o to, czym jest osobliwość), potrzebna jest kwantowa teoria grawitacji, czyli teoria spinająca fizykę relatywistyczną z mechaniką kwantową. Takowej jeszcze nie odkryto, choć istnieją kandydaci, jak chociażby teoria strun. Wszystko, co w praktyce wiadomo na temat czarnych dziur obecnie, pokrywa się z równaniami, które wyprowadzono, nawet jeszcze na poczatku XX wieku. Matematyka jest fundamentem, którego podważyć zwyczajnie nie sposób.    Kwantowej teorii grawitacji pewnie się nie doczekam, a szkoda.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...