Sen o kawie

[Marcin Sztelak]

Od lat ten sam zapach i smak,

tylko kubek jakby chłodniejszy,

a i ręka drżąca, zupelnie bez powodu.

 

Suchy trzask drobnych, czarnych jak noc,

kosteczek mielonych

w drewnianym młynku.

 

Gdzieś, wśród zbyt wysokich traw,

majaczył poblask ognisk,

to właśnie nad nimi, wciąż i wciąż

gotowały się te kości, obrócone w proch.

 

Jakiś obdarty wariat wciąż wykrzykiwał

wprost do ucha, że to nie prawda,

można go posiać i od nowa wyrośnie

człowiek, czysty jak łza.

 

To nie był strach,

jednak smaku goryczy w gardle

nie udało się usunąć, nawet wodą z cukrem.

[beta_b]

Ładne, przenikające się obrazy. bb

[corival]

@Marcin Sztelak Bez wątpienia historia kawy jest niezwykle bogata. I ta przeszła i ta zupełnie współczesna, dziejąca się w naszych domach. Pozdrawiam :)