Tam gdzie Szatan zasiada

[Krogul88]

Głęboko w mym sercu, tam gdzie zło leży,

Szatan zasiada, swe łapska wyciąga,

Lecz to nie diabeł, co w literaturze mieni,

To moja dusza, co w mroku tonie. 

 

Tam, gdzie czas zastygł, a cisza króluje,

Słyszę jak rozdrapana muzyka gra,

Ostatnie tony światłości, co umarło,

Zostawiając tylko cierń w mej pamięci. 

 

Wśród mrocznych wizji i układów snów,

Tam, gdzie ciemność panuje i lęk krwawi,

Przysięgam zemstę, która zapędzi,

Mojego wroga w otchłań piekieł. 

 

Znajdziesz mnie tam, gdzie umysł się wali,

Utwory cierpiące, pełne osłów,

Lecz wśród tych wirujących myśli,

Wciąż cierpię, zbrodni życia mego. 

 

Daniel Krogulecki