Laba

[Leszczym]

Labolubnie złączyliśmy nieparzyste przestrzenie
Impet sumy mnożeniem zafascynował
miało szumne razem cuda świata zastąpić
miałem personalnie osobiście tobie wystarczyć

Za rękę poszliśmy głębiej w las nieobojętny
a drzew wyrosło nieprzejrzyste mega tysiące
współodczuwanie wdepnęło w znaki zapytania
wytęskniona laba wyprowadzona w pole

Teraz real setką sposobów na przeżycie
szepczesz na ucho ostrą jak brzytwa pretensją
wzrok oblekasz w bolesny wyrzut sumienia
krzyczysz że jesteśmy jak dwa grzyby w barszczu


Seranon, 08.05.2023r.

 

 

Edytowane 8 Maja 2023 przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

[corival]

@Leszczym Pieniądze to nie wszystko, a sama laba też nie wystarczy... słaby klej nie utrzyma "nieparzystych przestrzeni jak widać w tekście powyżej. Pozdrawiam :)

[Leszczym]

@corival Właśnie dobry klej np. Budapren ;)

[Tectosmith]

@Leszczym Bardzo ciekawy wiersz. Oddziałuje na moją wyobraźnię. Dla mnie to opowieść o perypetiach w związku. Pomyliłem się?

Pozdrawiam serdecznie :-)

[Leszczym]

@Tectosmith nie pomyliłeś się ani trochę ;) Dzięki i również pozdrawiam ;)