Bywa i tak

[Quidem.art]

Bywa tak, że zwykłe deszcze 

Zmywają strupy z ran, brud z dłoni,

A chmur szarawy smak zasłoni 

Ognie wzbudzające chore dreszcze.

 

Bywa, że ból, zamiast załamać i zabić,

Okrywa pledem spokój duszy.

Uciekać wtedy już nie musisz.

Tak było i wciąż tak jest między nami.

 

Bywa i dzikość snem karmiona,

Jak dziki koń klękając pomaga 

Jeźdźcowi wsiąść na grzbiet swój nagi,

Kiedy troskliwe pozna ramiona.

 

Pies damasceński radośnie śmiga 

Goniąc zające strachów i kruki burz. 

Bywa tak dobrze, że już 

W słońcu wygrał 

z cieniem szczęśliwy duch,

Bo lekiem staje się cierpliwości puch.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.