wśród ludzi zapominanie

[Natuskaa]

najgorsze ze strachów

mieszkają w wieżowcach

na ostatnim piętrze

drugie okno z prawej

przyciemnione wnętrze

 

 

czekają bez ustanku

byś raczył je zobaczyć

przypadkiem własnym oknem

mieszkania z naprzeciwka

w niższej kondygnacji

 

i zanim ktoś zapyta

ktoś bliski z głębi domu

po co wyglądasz na świat

skoro tu masz wygodnie

wyjdziesz pomimo strachu

 

z budynku bo przyjemnie

oświetla słońce błękit

zapraszając na spacer

wśród wysokich wieżowców

sąsiedzkie życie tętni

 

 

tam łatwo zapomnisz

że gdzieś po osiedlu

przechadza się także

jakieś widmo strachu

z ostatniego piętra

[W.M.J]

@Natuskaa Bardzo ładny wiersz, zatrzymuję. Puenta super.

[Rafael Marius]

@Natuskaa

U nas na ostatnim piętrze straszy.

Wszyscy to wiedzą, kto tu mieszka dłużej.

A tak na serio to każdy ma swoje straszydło na ostatnim piętrze mózgu, lecz można je oswoić.

[violetta]

U mnie wesoły straszyk:)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję i pozdrawiam :)

To takie wygodne dla strachu czy też stracha, ma tam swój (s)pokój, bo nie każdy dociera na ostatnie piętro... z różnych względów.

 

Dzięki i pozdrawiam :)

Super. Jak jest wesoły, to się twarz uśmiechem przyozdabia :))

 

Dzięki i pozdrawiam.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Otóż to, z lenistwa najczęściej, komu by się chciało wspinać do tej ukrytej tajemnicy.

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tym, którzy przeszukali już wszystkie kąty poniżej, od czegoś trzeba jednak zacząć :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na pewno warto podjąć ten wysiłek. Wiem to z własnego doświadczenia.

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... i wtedy niech świat sprzyja...