Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Podróże w jedną stronę


Rekomendowane odpowiedzi

Po dzikiej róży kilka piosenek i konfitura, bezcennie miodna

obok irlandzkiej rudej, która ma zawsze problem - wyrobić się

na czas, czy pozostać w proszku? Różo, Różo, skąd wiesz

z jakiego pogrzebu wracasz i kto twój strój z gipiurki zechciał

 

nazwać swoim jedynym. Patrzysz na ręce, ale nic nie wypada

kiedy święte pszczoły zbieram z twojej skóry i układam na mostku

a kto obok przejdzie, powie: widzę, że mór zawitał

i w twoje strony. Znów mi ciebie zabiorą, chociaż gotowy jestem

 

oddać w zamian brązy i ochry, lecz widzisz, głębiej już nie potrafię

wniknąć, żeby przynieść zbawienną ulgę i dalej patrzymy

w tę samą stronę, myląc się co do siebie jak zawsze, jedynie o jotę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...