Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z-mar-twych-wstanie

Rafael Marius
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Nefretete

Dziękuję za przychylność.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciekawe myśli. Też pewnie z jakiś gnostyckich apokryfów?

Zagubiona wiedza, teraz powraca pogłębiając i poszerzając rozumienie Biblii.

Kiedyś uważna za heretycką obecnie wraca do łask.

 

  Ja bym nawet powiedział więcej, mało kto.

Ale to nic nowego w historii świata.

Może kiedyś byłoby większe zainteresowanie, ale dostępu nie było. Teraz jest, za to fascynacja zniknęła.

1
Nefretete

Nefretete

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Był dostęp, ale nie chciało chodzić się do biblioteki!

Takie czasy nastały, że mamy internet i nie korzystają ludzie z jego skarbnicy? W moim mniemaniu to tylko dopełnienie wiedzy, podczas gdy większość traktuje całość jako czasoumilacz.

 

Edytowane przez Nefretete (wyświetl historię edycji)
1
Nefretete

Nefretete

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak! Zgadza się, tak jak piszesz; materiał przerobiłem od A do Z, szukając cały czas odpowiedzi. Myślę, że ją odnalazłem...

To jest złożony temat i warto poszperać

1
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może i był, ale wymagał zaangażowania pewnej ilości czasu, a obecnie to naprawdę łatwo.

Ja pamiętam, w latach 80tych przepisywałem ręcznie interesujące mnie teksty z książek pożyczonych od znajomych, bądź nawet z rękopisów.

Ksero było pod kontrolą władzy i bardzo drogie. Tam można było powielić dokument, ale nie książkę.

Naprawdę mieliśmy zapał, aż się wierzyć nie chce.

1
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak fascynacja do spraw ducha na pewno została.

To u mnie było od dziecka. W takim środowisku też się wychowywałem.

Mama była zaangażowana i miała wielu bardzo ciekawych znajomych. To były czasy, gdy ludzie mieli dużo czasu, zatem życie towarzyskie kwitło. Codziennie, ktoś do nas przychodził, a bywało, że nie jeden.

Choć ja wolałem towarzystwo rówieśników, to jednak i dorosłych nie omijałem.

I miałem też dzięki temu ciekawe wakacje... jak z bajki.

1
Nefretete

Nefretete

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I co się stało po powrocie, ano to -:))

Mam materiał na wiersz!

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

U mnie sprawa natomiast wyglądała inaczej; przebywałem i na łące i w sierocińcach — bo rodzice byli zajęci. Nie powiem..., kochali mnie bardzo. Powiedzmy sobie szczerze, że po pewnym czasie musiałem wyjść z tej patologii. I tak naprawdę, wychowywało mnie środowisko nie ludzi. Dzisiaj dużo wiem, takie doświadczenia. Przepraszam za bezpośredniość

1
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Powiem Ci, że i moi byli zajęci, a do tego chorowali na depresję i nadal tak jest.

Zatem dorosłem znacznie szybciej niż inni, bo trzeba było radzić sobie samemu. A środowisko też miało duży udział w moim wychowaniu. Mnóstwo osób. A szczególnie babcia u której dwa lata mieszkałem. I jeszcze dalsza rodzina, znajomi, sąsiadki itp.

 

 

Powodzenia.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ireneo
      CV na moje dziś

      Przez ireneo · Opublikowano

      @wierszyki Uda sie, trzeba tylko długość żywota skalkulować tak  aby przekręcić się  nie póżniej jak za 5 miliardów lat. Jak potrafisz, napisz:)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Naram-sin
      Dbajmy o umarłych

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Umarli za życia. Wiele rodzajów symbolicznej śmierci można pod to podciągnąć. Zapomnienie przez bliskich, przyjaciół, ewoluujące w samotność i w  świadomość tego, że nie jest się już nikomu potrzebnym. Ale też np, traumy życiowe, depresję, poczucie bezradności i braku sprawczości. Albo jeszcze inaczej - zobojętnienie, znieczulicę. Lub - coraz powszechniejszą - alienację społeczną (przez innych, ale przez siebie samych także, i to nie tylko w mechanizmie obronnym, ale też dla pozostawania w strefie komfortu). Dużo by pisać. Gram współczucia - czy to coś zmieni, czy to coś pomoże? Jako ludzkość, stajemy się coraz bardziej martwi społecznie.
    • Robert Witold Gorzkowski
      Prawdziwe światło nigdy nie kłamie!

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Jest moc!!!
    • Naram-sin
      Żaden Bóg temu nie zaradzi

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Litościwie powiedziane.   Wydaje mi się, że większość czytelników dokonała tych wszystkich opisanych w wierszu odkryć mniej więcej w wieku 15 lat, a nawet wcześniej. Co im więc ten utwór mógłby zaoferować?
    • Naram-sin
      Ekologia to nie żart

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Naprawdę zastanów się, co piszesz.   Obaliliśmy poprzedni reżim po to, aby dobrowolnie wkopać się w nowy?   Dlaczego my mamy ponosić koszty społeczne, podczas gdy USA, Chiny, Indie, Rosja trują na potęgę? A będzie jeszcze gorzej.   Zamiast zniewalać ludzi, mówić im, co mają jeść, ile ubrań rocznie kupować i czym mogą poruszać się po mieście, niech unijne urzędasy zajmą się np. problemem trwałości produktów. Nie od dziś wiadomo, że obecnie długość 'życia' przeciętnego sprzętu AGD obliczona jest mniej więcej na okres ważności gwarancji - urządzenia wyprodukowane są tak, żeby popsuły się krótko po jego upływie, to jest pewnie po ok 2-3 latach. Dodatkowo kreuje się popyt na coraz to nowocześniejsze  produkty nafaszerowane bajerami, które zarazem są wysoce awaryjne i nikt tego nie naprawia, ze względu na koszty, a do tego pewnie też na brak wystarczających umiejętności, bo tu nie wystarczy śrubokręt i odrobina smykałki. Dawne lodówki, pralki, magnetowidy, odkurzacze pozostawały sprawne nawet przez 20 lat i więcej, i zawsze znalazł się jakiś szwagier złota rączka, który umiał to zreperować. Ile by można zrobić dla naszej planety, gdybyśmy nie zawalali jej tonami zużytej elektroniki, urządzeń gospodarstwa domowego (których produkcja wymaga na pewno nakładów energetycznych i nie wierzę, że recycling załatwia sprawę, bo gdyby tak było, nie wzrastał by boom na metale ziem rzadkich, który świadczy o tym, że branża nie jest samowystarczalna, bazując jedynie na utylizacji odpadów).

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...