Z motylem w dłoniach

[Pan_Fei]

była najmłodsza z całej trójki

pamiętam jak
chodziła
na paluszkach pod drzwiami
żeby nie słyszeli
jak kładzie się obok

filigranowa laleczka
z twarzą brudną od
lodów wiśniowych

podkradała truskawki czerwone
myśląc, że nikt
nie widzi

na kolanach u babci
na huśtawce przed domem
na.

[Pan_Fei]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję bardzo za rady Alter,
Wiersz jest jeszcze w trakcie obróbki, więc bardzo chętnie rozpatrzę Twoje uwagi (w najbliższym czasie, gdy tylko będę miał odrobinkę czasu).
Z całą pewnością zastanowię się nad punktem drugim (pierwszego zmienić nie mogę- sentyment wygrywa:). Co do pointy, wiersz jest ostatnią częścią cyklu „Przemijanie” (pierwszy był „Lament przybrzeżny”, chyba kojarzysz?), kiedy mówimy „na” to w domyśle mamy sformułowania w stylu „na kolanach”, „na huśtawce”, tutaj chodziło o ukazanie egzystencji w szerszym tego słowa znaczeniu- „na świecie” (wśród żywych).
Pozdrawiam serdecznie
Fei