Pustać

[ja_wochen]

cisza jest nie do zniesienia

po brzegi wypełnia

cztery kąty

nie spotkają się

chociaż ramiona otwarte

na przeciw siebie

 

 

stół ma cztery nogi

dwie pary rysują symetrię ścieżki

wybralibyśmy się na spacer

opiera się o podłogę

woli dźwigać puste szklanki

po niedopitej  kawie

 

 

fotel tez nie chce

bujać w obłokach

wyrzucił ostatnie spojrzenie

za siebie przez okno

sam nie wie może zgubił

w tej pustce wszystkiego jest brak

 

gdyby chociaż nie milczała

pewnie polubilibyśmy się

wymienili słowami jak opłatkiem

dobre słowo nie zawsze jest kwaśne

poza nawias probuje wywarzyć drzwi

w tej głuszy zaczynam kluczyć

 

 

 

 

Edytowane 29 Marca 2023 przez ja_wochen (wyświetl historię edycji)